E Enjte, 12 Nëntor 2015
NCRI – Vetëm pak ditë para udhëtimit të ardhshëm në Francë nga regjimi Iranian presidenti Hassan Rouhani, dhe më shumë se 100 ligjbërësit francezë nga i gjithë spektri politik të enjten publikoi një deklaratë në të përditshmen Le Figaro thirrje Presidentit François Hollande për të përmirësuar marëdheniet diplomatike Francë-Iran dhe lidhjet tregtare të kushtëzuar me përmirësimin e të drejtave të njeriut në Iran, duke përfshirë një ndalim për ekzekutime, lirimin e të burgosurve politikë dhe respektimin e lirive demokratike.
Ligjbërësit francezë thanë se Regjimi i Teheranit është një burim i krizës rajonale dhe nuk është pjesë e zgjidhjes. Një Iran i lirë dhe demokratik është një parakusht për stabilitetin në rajon, shtuan ata.
Në vijim është teksti i deklaratës së nënshkruar nga më shumë se 100 francezë parlamentarëve:
Deklarata ligjbërësve, u botuan në Faqen 4 nga Le Figaro më 12 nëntor 2015:
Kriza përkeqësuar në Lindjen e Mesme dhe zgjerimi i fondamentalizmit islamik të cilat janë ilustruar nga mizoritë terroriste nga ISIS (IS, ISIL, Daesh) në Siri dhe Irak kërkojnë një përgjigje të vendosur dhe të pamëshirshëm ndërkombëtare. Franca ka dhe do të vazhdojë të luajë rolin e saj.
Pas marrëveshjes ndërkombëtare për programin bërthamor iranian, në të cilën ne e mbështesim dhe e vlerësojmë qëndrimin e fortë të Francës, disa vëzhgues janë duke vlerësuar rolin që mund të luajë Irani në zgjidhjen e kësaj krize.
Realiteti është se Irani, larg nga të qenit një zgjidhje për këtë krizë, është kryesisht përgjegjës për të, dhe që nga themelimi i “Republikës Islamike” në Iran nga Khomeini ajo ka më shumë se tre dekada që ka qënë burim kryesor i jostabilitetit në rajon. Mbështetjen e saj për Bashar al-Assad në Siri, Hezbollah në Liban, milicitë Houthi në Jemen, pozita e saj në konfliktin izraelito-palestinez, dhe ndërhyrjet e saj në Irak nën qeverinë e al-Maliki janë shembuj të mëdha, por, mjerisht, nuk janë as vetëm rastet e as i fundit prej tyre.
Realiteti është se teokracia në pushtet Iranin nuk ka ndryshuar në tridhjetë vjet dhe përmes natyra e tij vazhdon të karburantit fundamentalizmin në rajon. Egërsia e ISIS nuk mund të errësojnë as hedhur mënjanë këtë realitet historik.
Realiteti është se situata e të drejtave të njeriut në Iran ka vazhduar të përkeqësohet dhe është denoncuar tashmë nga Kombet e Bashkuara dhe OJQ-ve të tilla si Amnesty International. Kështu, presidenca Rouhani, e cila është cilësuar si i moderuar, deri tani ka në të dhënat e saj tejkaluar shifrën e 2000 ekzekutimeve.
Gjithashtu, në këto rrethana, nënshkruesit e këtij apeli:
1. Kujtojnë se regjimi në Teheran është burimi i krizës në rajon dhe jo zgjidhje dhe që dëbimit të tij nga Siria dhe Iraku është një kusht thelbësor për çrrënjosjen e qëndrueshëm të fundamentalizmit islamik dhe ekstremizmit në këtë pjesë të ndjeshme të botës.
2. Mendoni se një Iran i lirë dhe demokratik është thelbësore për stabilitetin në rajon dhe për këtë arsye është e nevojshme për të mbështetur programin e Rezistencën Iraniane të cilëve dhjetë pikë për ndryshimin e regjimit të paraqitur nga Maryam Rajavi, President i Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit (NCRI), mbron një Iranin demokratike dhe jo-bërthamor të bazuar në ndarjen e kishës nga shteti, barazisë midis grave dhe burrave dhe bashkëjetesë paqësore me fqinjët e saj.
3. Thirrjet e qeverisë franceze për të bërë zhvillimin e marrëdhënieve diplomatike dhe tregtare midis Francës dhe Iranit kushtëzuar me përmirësimin e situatës së të drejtave të njeriut në atë vend, me një moratorium mbi ekzekutimet, lirimin e të burgosurve politikë dhe respektimin e lirive demokratike.
4. Të kërkojë që mbrojtja e refugjatëve iranianë disidentë në Kampi i Lirisë në Irak do të sigurohet dhe garantohet nga institucionet ndërkombëtare dhe në veçanti nga bllokada çnjerëzore, duke përfshirë rrethimit mjekësor, në kamp, i cili duhet të njihet si një kamp refugjatësh nga OKB-ja.