Kryengritja mbarëkombëtare që shpërtheu në Iran në shtator 2022 ka tronditur themelet e tablos politike të vendit. Kryengritjet kanë qenë një pikë kthese në historinë e Iranit, duke treguar se status quo-ja e vjetër nuk është më e qëndrueshme. Bilanci i pushtetit ka ndryshuar dhe ka një konsensus në rritje midis politikëbërësve se regjimi aktual po përballet me një krizë ekzistenciale pa zgjidhje të qëndrueshme për problemet e tij në rritje.
Një e vërtetë e dukshme e zbuluar nga kryengritja e fundit është se regjimi iranian ka ngecur në një bllokim strategjik. Paaftësia e regjimit për të adresuar ankesat e popullit po i krijon atij vështirësi në ruajtjen e pushtetit.
Protestat kanë treguar gjithashtu se shoqëria iraniane është e përgatitur për ndryshime thelbësore. Populli i Iranit e ka refuzuar katërcipërisht të gjithë regjimin dhe po kërkon një sistem të ri që i lejon ata të zgjedhin lirisht përfaqësuesit e tyre. Kjo pasqyron një dëshirë të rrënjosur thellë për revolucion demokratik dhe një refuzim të vendosur të çdo forme diktature, duke përfshirë mbetjet e regjimit të mëparshëm të Shahut. Vendosmëria e palëkundur e popullit iranian për një sistem politik më gjithëpërfshirës dhe me më shumë mundësi pjesëmarrjeje është bërë një forcë shtytëse e protestave.
Shoqëria iraniane është si një fuçi baruti, gati të shpërthejë në çdo moment. Situata e paqëndrueshme në vend sugjeron se kryengritja e ardhshme mund të ndodhë më shpejt se sa pritej dhe fati i regjimit duket i vulosur. Protestat dhe demonstratat e vazhdueshme në të gjithë Iranin pasqyrojnë ankesat dhe frustrimet e thella të njerëzve, të cilat regjimi nuk është në gjendje t’i adresojë.
Për më tepër, ngjarjet e fundit në Iran kanë vërtetuar analizën e opozitës demokratike të Iranit, Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit (NCRI) dhe forcës së saj kryesore, Organizatës së Muxhahedinëve të Popullit të Iranit (PMOI/MEK). Paralajmërimet e gjata të NCRI-së për dobësitë e regjimit dhe pasigurinë e tablosë politike të Iranit kanë rezultuar të vërteta nga ngjarjet e viteve të fundit.
Ka njerëz që mendojnë se e ardhmja e Iranit është e pasigurt dhe mund të shkojë në çfarëdo drejtimi. Megjithatë, vërtetimi i analizës së NCRI jep shenja të qarta se regjimi aktual është në prag të kolapsit. Sido që të jetë, një gjë është shumë e qartë: protestat e vazhdueshme kanë vënë në lëvizje një proces të mundshëm transformimi që padyshim do të ndryshojë rrjedhën e historisë së Iranit, pa asnjë mundësi për t’u rikthyer në situatën para protestave që filluan në shtator 2022.