Tuesday, March 19, 2024

Sa vlen një foshnjë në Iran?

Përkthim: “Fëmija, seksi: djalë, i lindur në prill, shitet për shkak të problemeve financiare. Telefon… Ju lutemi shpërndajeni fjalën.”

Ecja nëpër rrugët e Teheranit mund të jetë shumë tronditëse. Sidomos kur kaloni disa nga rrugicat më larg në jug nga qendra e qytetit, ku reklama për shitjen e organeve të trupit është ngjitur gjithandej në mure dhe thjesht nuk mund të shpërfillni ironinë që njerëzit fjalë për fjalë po heqin dorë nga shëndeti i tyre për të blerë ushqime ose të tjera nga mjetet e jetesës për të mbijetuar. Por më shqetësuesit janë nga prindërit që po përpiqen të shesin të porsalindurit e tyre. Është thjesht e paimagjinueshme se çfarë problemesh mund t’ju shtyjnë në vendimin për t’i dhënë një pjesë të vetes një fati të panjohur, vetëm për të mbajtur mbi ujë dhe ndoshta për të shpëtuar të tjerët… për një kohë të pacaktuar.

Titulli persisht nga agjencia e lajmeve Borna: “Tregtimi i foshnjave” në Instagram ka nxitur polemika. Njerëzit madje mund të shohin fytyrën e fëmijës dhe t’i zgjedhin, dhe duket se ka disa duar që tërheqin fijet në këtë biznes.

Irani nuk është vendi që duhet të jetë. Duke u shtrirë nga Turqia dhe Iraku në Turkmenistan dhe Pakistan, ai është vendi i 17-të më i madh në botë për nga territori, një nga qytetërimet më të vjetra të vazhdueshme të mëdha në botë, renditet i katërti më i madh për sa i përket rezervave të provuara të naftës në botë, duke u renditur i dyti në botë dhe kontabilitet për rreth 17% të rezervave totale të gazit natyror në botë, dhe rezervat e tij minerale aktualisht arrijnë në 25.7 miliardë tonë nëse besohen provat e zbuluara zyrtarisht. Të gjithë që kanë akses në internet ose kushdo që është kujdesur të lexojë lajmet e di se pasuria e Iranit shpërndahet në mënyrë të padrejtë dhe ndërsa më shumë se 60% e popullsisë jeton nën kufirin zyrtar të varfërisë, një 4% e vogël monopolizon vendin e 14-të më të pasur në botë dhe më të pasurit në Lindjen e Mesme, sipas Raportit të Pasurisë Botërore të Capgemini.

Si themeluesi i regjimit klerikal, ish-udhëheqësi suprem Ruhollah Khomeini e quajti veten si liderin dhe pararendësin e luftës globale kundër “imperializmit” amerikan dhe gjithçkaje që përfaqëson kultura perëndimore.

Sloganet e “Vdekje Amerikës” dhe “Vdekje Anglisë” nuk kanë reshtur së kënduari gjatë dhe pas predikimeve të namazit të xhumasë në të gjithë Iranin, madje edhe në kulmin e epokës së qetësimit perëndimor kur fluksi i delegacioneve tregtare nxituan në vend për të siguruar kontrata fitimprurëse disa miliardë dollarësh. Por ndërsa hipokrizia është institucionalizuar sistematikisht në filozofinë shtetërore iraniane, po kështu është edhe entuziazmi i tyre për vendet perëndimore, veçanërisht Shtetet e Bashkuara të Amerikës, si fati më i dashur për të dërguar pasardhësit e tyre për të studiuar, zhvilluar dhe lulëzuar.

Treshja kishte marrë fluturimin 4804 në Meraj Airlines dhe mbërriti në Aeroportin e Teheranit nga Stambolli me një vëllim të madh ngarkesash, duke përfshirë një ngarkesë të rëndë dhe të shtrenjtë me sende për fëmijë. Sipas disa burimeve, ngarkesa e konsiderueshme që shkaktoi telashe me aeroplanin turk kishte tërhequr vëmendjen dhe kishte shkaktuar bujë. Shumë shpejt mediat sociale në gjuhën perse u vërshuan me mallkime dhe shprehje zemërimi ndaj të gjithë regjimit, zyrtarët e të cilit kanë vazhduar të bëjnë thirrje për të përmbajtur nga konsumimi i produkteve të huaja dhe për t’i dhënë përparësi prodhimit vendas.

Shumë përdorën hashtags si “baby stuff-gate” ose “white-based Turkey”, duke u tallur me sloganin e Udhëheqësit Suprem të vitit “rritje e bazuar në njohuri”.