E Premte, 09 shtator 2016
Dështimi i planit për të arrestuar zyrtarët e PMOI-t dhe për të nisur sulme me raketa kundër Kampit të Lirisë
Njëkohshëm me thirrjet në rritje që kërkojnë drejtësi për 30,000 të burgosurit politikë të masakruar, transferimi i sukse sshëm i anëtarëve të PMOI-t hap një kapitull të ri për popullin iranian dhe Rezistencën.
Këtë pasdite, 9 shtator 2016, grupi i fundit i banorëve të Kapit të Lirisë (më shumë se 280), u nis nga Bagdadi, Irak, për në Shqipëri. Ky raund i fundit i nisjeve shënon përfundimin e suksesshëm të procesit të zhvendosej së anëtarëve të Organizatës Popullore Muxhahedin të Iranit (PMOI / MEK) jashtë Irakut, pavarësisht komploteve të regjimit iranian, pengimit dhe kërcënimeve, të cilat vazhduan deri në ditën e fundit.
Gjatë procesit katër e gjysëm vjeçar të zhvendosjes, banorët e Lirisë u zhvendosën në vende evropiane, duke përfshirë Gjermaninë, Norvegjinë, Britaninë e Madhe, Hollandën, Finlandën, Danimarkën, Belgjikën, Italiën dhe Spanjën. Rreth 2.000 banorë kanë lënë Irakun që nga fillimi i vitit 2016.
Në këtë proces, diktatura fetare në pushtet në Iran i ka dhënë alarme të kuqe Interpolit dhe ka përdorur urdhëra të rreme arresi të lëshuara nga Gjyqësori i Irakut, në një përpjekje për të parandaluar largimin e 1.000 anëtarëve të PMOI-t dhe ka arrestuar zyrtarë dhe figura të tjera të njohura.
Duke shfrytëzuar atmosferën pas pushtimit në Irak, regjimi klerik në pushtet bëri çmos për të shkatërruar PMOI-n / MEK-un. Tre masakra në kampin Ashraf, pesë sulme me raketa në Kampin e Lirisë, dy raste të rrëmbimit të banorëve, si dhe vendosja e një rrethimi të plotë tetë-vjeçar, i cili la 177 banorëve të vdekur, ishin pjesë e këtij plani çnjerëzor, edhe pse të kotë.
Qëllimi i regjimit iranian nuk ishte largimi i anëtarëve të PMOI –t nga Iraku; përkundrazi, kërkoi t’i asgjësojë ose t’i detyrojë ata të dorëzoheshin. Transferimi i suksesshëm i anëtarëve të PMOI-t ishte dhe humbja e madhe e regjimit në këtë drejtim, që ndodhi njëherësh me thirrjet në rritje që kërkojnë drejtësi për 30.000 të burgosurit politikë të masakruar në vitin 1988, hap një kapitull të ri për popullin iranian dhe rezistencën.
Në deklaratën e tij vjetore, të miratuar pak ditë më parë, Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit (NCRI) përgëzoi përpjekjet e palodhshme të presidentes së tij, znj Maryam Rajavi, për të siguruar mbrojtjen për transferimin e sigurt të banorëve të Lirisë jashtë Irakut. NCRI tha se mbështetja për Rezistencën iraniane e përhapur tek personalitete të shquara amerikane, evropiane dhe arabe ka dhënë një mburojë politike për risistemimin e anëtarëve të PMOI-t, duke theksuar se ndryshe, regjimi iranian dhe ndihmësit e saj irakianë nuk do të kishin lejuar largimin e sigurt as edhe të një anëtar i të vetëm të PMOI-t nga Iraku.
Gjatë vitit të kaluar, për shkak të përpjekjeve të rezistencës iraniane, Kongresi i Shteteve të Bashkuara paraqiti rezolutat dhe miratoi legjislacionin, duke detyruar qeverinë e SHBA të ndërmarrë masat e nevojshme për të mbrojtur banorët e Lirisë dhe të sigurojë transferimin e tyre nga Iraku. Rezoluta dhe deklarata të ngjashme janë miratuar edhe në Parlamentin Evropian, dhe në parlamentet e Mbretërisë së Bashkuar, si dhe në vende të tjera evropiane dhe të Lindjes së Mesme.
Më 19 korrik 2016, Komisioneri i Lartë i Kombeve të Bashkuara për Refugjatët tha, ” gjatë muajve të ardhshëm UNHCR do të mbështesë një rrjedhë të qëndrueshme dhe në rritje të lëvizjeve nga Iraku. Shpresohet se procesi do të përfundojë para fundit të vitit. Ky progres është arritur në bashkëpunim me banorët të cilët kanë vazhduar me procesin e zhvendosjes, pavarësisht rrethanave të vështira, duke përfshirë sulmin më 4 korrik 2016, e cila për fat të mirë nuk ka rezultuar me ndonjë viktimë. “
UNHCR-ja shtoi se “suksesi i vazhdueshëm në zbatimin e zgjidhjeve ka qenë gjithashtu i ndihmuar nga angazhimi i banorëve për të paguar pjesën më të madhe të kostove shoqëruese, në veçanti për mbështetjen afatgjatë të të gjithë banorëve të zhvendosur nga Iraku që nuk kanë qasje në ndihmat e sponsorizuara nga shteti. “
Në rrjedhën e procesit të rivendosjes së banorëve të Kampi të Lirisë, agjentët e inteligjencës irakiane, duke vepruar me urdhër të ambasadorit të regjimit iranian në Irak (një komandant i Forcës terroriste Quds), ka penguar banorët të marrin me vete gjërat e tyre personale, të tilla si kompjutera, radio, telefona celularë, dhe madje edhe makina rroje elektrike. Vetëm dje dhe sot, agjentët kanë konfiskuar 255 kompjutera personalë. Banorët i kanë kërkuar me ngul UNAMI-t të rikuperojë kompjuterat dhe t’i dërgojë ato në Shqipëri në rastin e parë të mundshëm me shpenzimet e vetë banorëve.
Nga ana tjetër, pavarësisht nga angazhimet e saj të mëparshme, pala irakiane ka penguar shitjen e mbi 90 për qind të pasurisë së banorëve. Banorët kishin nënshkruar një kontratë me një tregtar irakian, të aprovuar nga qeveria, për të shitur pronat e tyre për 10.7 milion $. Por, në fund, agjentët e Irakut lejuan shitjen e vetëm 10 për qind të pronave me një të katërtën e çmimit të tregut.
Më parë, gjatë mandatit të ish-kryeministrit irakian Nuri al-Malikit, 550 million$ vlerë e pasurisë së banorëve të Kampit Ashraf u mor dhe u vu në dispozicion të ushtrisë dhe milicisë irakiane. Rezistenca iraniane thekson të drejtën e saj legjitime për të ndjekur ligjërisht këtë çështje në gjykata për të marrë kompensimin proporcional për pronën.
Në javët e fundit, Forca Quds e regjimit klerikal pajisi me një shumëllojshmëri raketash, dhe ngarkoi tre grupe të besuara irakiane, Kata’eb Hezbollahut, Asa’eb Ehl el-Haq, dhe Harakat el-Nujaba, të nisnin sulme me raketa kundër Kampit të Lirisë në rastin e parë të mundshëm. Më 19 gusht, 2016, Kata’eb Hezbollah vendosi një kamion të pajisur me raketa në një vend afër Kampit të Lirisë. Por plani për sulm u zbulua dhe u pengua nga Policia Federale e Irakut.
Sekretariati i Këshillit Kombëtar të Rezistencës të Iranit
9 shtator 2016