Të martën, më 10 shtator 2024, në prag të përvjetorit të kryengritjes mbarëkombëtare të shtatorit 2022 në Iran, në Parlamentin e Mbretërisë së Bashkuar u mbajt një konferencë e titulluar “Të drejtat e njeriut në Iran dhe sigurimi i përgjegjësisë: Një thirrje për drejtësi”. Në këtë aktivitet morën pjesë anëtarë të të dy dhomave të Parlamentit nga parti të ndryshme politike, si dhe përfaqësues të diasporës iraniane në vend. Maryam Rajavi mbajti një fjalim dhe mori pjesë përmes video-konferencës.
Në fjalimet e tyre, anëtarët e Parlamentit të Mbretërisë së Bashkuar iu referuan shkeljeve në rritje të të drejtave të njeriut dhe valës së ekzekutimeve nën diktaturën klerikale. Ata shprehën mbështetjen e tyre për thirrjen e profesor Javaid Rehman, ish-Raportuesi Special i OKB-së, në raportin e tij historik për krijimin e një mekanizmi për të mbajtur regjimin përgjegjës për katër dekada krime mizori, krime kundër njerëzimit dhe gjenocid.
Folësit theksuan gjithashtu mbështetjen e tyre për Planin dhjetëpikësh të zonjës Rajavi për të ardhmen e Iranit dhe bënë thirrje për përcaktimin e IRGC-së së Khameneit si një organizatë terroriste.
Konferenca vazhdoi me fjalët e Maryam Rajavi duke iu drejtuar anëtarëve të të dy dhomave të Parlamentit të Mbretërisë së Bashkuar. Në fjalimin e saj, ajo bëri thirrje për masa praktike për t’i mbajtur përgjegjës udhëheqësit e regjimit klerikal për krime kundër njerëzimit dhe gjenocid.
Fjalimi i plotë i zonjës Rajavi
Të nderuar deputetë,
Është një kënaqësi e madhe t’ju drejtohem në fillim të një sesioni të ri parlamentar.
Sot ju drejtohem në një moment kritik në historinë e Iranit dhe Lindjes së Mesme. Kombi ynë përballet me sfida të jashtëzakonshme, por është më i vendosur se kurrë për të vazhduar kërkimin e tij për liri dhe demokraci.
Raport mbi “Krimet mizore”
Në korrik, Raportuesi Special i OKB-së për situatën e të drejtave të njeriut në Iran dha një raport historik. Në raportin e tij në lidhje me “krimet mizore”, ai i bëri thirrje komunitetit ndërkombëtar të krijojë një mekanizëm për llogaridhënien në Iran, veçanërisht duke synuar ata që janë përgjegjës për krimet e mizorive.
Raportuesi Special i përshkroi ekzekutimet e kryera në Iran në 1981 dhe 1982, dhe masakrën e 1988 të të burgosurve politikë si një “krim kundër njerëzimit” dhe “gjenocid”. Nëntëdhjetë përqind e të ekzekutuarve ishin anëtarë ose mbështetës të Muxhahedinëve.
Ai theksoi rolin e autoriteteve aktuale të regjimit iranian në këto krime – nga Udhëheqësi Suprem te gjyqtarët e Sheriatit, prokurorët, anëtarët e Ministrisë së Inteligjencës dhe Garda Revolucionare. Ky rrjet brutaliteti dhe represioni ka rrënjë të thella.
Autoritetet e regjimit iranian janë përpjekur ta mohojnë këtë gjenocid. Ata madje kanë shkatërruar varrezat masive apo janë përpjekur të fshehin varret e viktimave.
Regjimi ka frikë nga pasojat politike dhe ligjore të raportit të “krimeve të mizorisë”. Ajo po përdor të gjithë agjentët e saj, haptazi dhe fshehurazi, për të luftuar kundër raportit dhe raportuesit special, sepse raporti ka thyer heshtjen që regjimi i kishte imponuar komunitetit ndërkombëtar gjatë 40 viteve të fundit.
Historia e Pezeshkian mbi të Drejtat e Njeriut
Situata e të drejtave të njeriut në Iran vetëm sa është përkeqësuar. Që kur Masoud Pezeshkian mori detyrën, 150 individë janë ekzekutuar, duke nënvizuar mbështetjen e regjimit te frika dhe represioni.
Në një rast veçanërisht të tmerrshëm, një i ri i quajtur Mohammad Mir-Moussavi u vra nën tortura brenda pak orësh pasi u arrestua. Forcat e sigurisë së regjimit kanë intensifikuar goditjen e tyre ndaj grave dhe të rinjve, duke i nënshtruar ata ndaj arrestimeve arbitrare dhe dhunës nën akuza të rreme.
Nën regjimin e mullahëve, ekzekutimi nuk është thjesht një dënim, por një mjet për të përforcuar autoritetin e një regjimi që populli kërkon të rrëzojë dhe të parandalojë kryengritje të mëtejshme.
Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit (NCRI) e ka bërë të qartë qëndrimin e tij: Në Iranin e lirë, dënimi me vdekje do të hiqet.
I bëj thirrje anëtarëve të nderuar të këtij Parlamenti që të mbështesin fushatën JO EKZEKUTIMIT në Iran. Unë ju bëj thirrje që t’i bëni thirrje qeverisë së Mbretërisë së Bashkuar të marrë masa praktike, konkrete për t’i mbajtur përgjegjës liderët e regjimit iranian për kryerjen e krimeve kundër njerëzimit dhe gjenocidit.
Siç ka kërkuar Raportuesi Special, të zbatohet juridiksioni universal për t’i mbajtur përgjegjës përgjegjësit për këto krime. Kjo ka të bëjë me drejtësinë, përgjegjësinë morale dhe politikat e duhura të nevojshme për paqen globale.
Populli iranian i ka bërë të qarta dëshirat e tij. Të gjithë sektorët e shoqërisë iraniane mbajnë çdo ditë protesta kundër kushteve të tyre të tmerrshme të jetesës.
Ata refuzojnë të gjitha format e diktaturës si shahun ashtu edhe mullahët. Kjo kërkesë pati jehonë në bojkotin e gjerë të zgjedhjeve presidenciale të rreme të regjimit, ku pjesëmarrja e votuesve vështirë se arriti në 12% të votuesve me të drejtë vote.
Strategjia e regjimit klerikal
Regjimi nuk ka legjitimitet dhe përpjekjet e tij për të mbajtur pushtetin nuk do të jenë efektive. Në përgjigje të pakënaqësisë popullore në rritje, regjimi ka intensifikuar jo vetëm shtypjen dhe ekzekutimin e tij brenda vendit, por edhe përdorimin e terrorizmit jashtë vendit, duke nisur një fushatë masive dezinformuese kundër opozitës demokratike iraniane.
Gjyqi i rremë i zhvilluar gjatë 15 muajve të fundit kundër Muxhahedinëve dhe 104 anëtarëve të Rezistencës Iraniane, i cili është një shkelje e të gjitha standardeve ndërkombëtare, është pjesë e kësaj fushate.
Strategjia e regjimit është e qartë: së pari, ai përdor demonizimin dhe kërcënimet për të penguar të rinjtë iranianë të bashkohen me rezistencën; së dyti, ajo përpiqet të zgjerojë shtypjen e opozitës edhe jashtë Iranit; dhe së treti, përhap dezinformata për të krijuar narrativën e rreme se nuk ka alternativë të qëndrueshme ndaj regjimit aktual. Objektivi është të mbulohet e vërteta dhe ekzistenca e një alternative demokratike, NCRI.
Ne kërkojmë të krijojmë një republikë vërtet pluraliste dhe demokratike, të bazuar në ndarjen e fesë nga shteti, zgjedhjet e lira, barazinë gjinore dhe njohjen e autonomisë për pakicat etnike të Iranit brenda një kombi të bashkuar.
Një politikë e fortë ndërkombëtare kundër regjimit iranian është shumë e vonuar. Një politikë e tillë është mbrojtur nga anëtarët e Parlamentit dhe është thelbësore për paqen dhe stabilitetin në Lindjen e Mesme dhe më gjerë.
Përcaktimi i IRGC-së si një organizatë terroriste, aktivizimi i mekanizmit të rikthimit të rezolutës 2231 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së dhe njohja e luftës së popullit iranian dhe Njësive të Rezistencës janë pjesë kyçe të një politike të fortë kundër regjimit klerikal.
Faleminderit për vëmendjen dhe mbështetjen tuaj për Rezistencën e popullit iranian për liri.