Në takimet dhe konferencat e fundit të thirrura nga Rezistenca Iraniane në raste të ndryshme, folësit kanë vënë në pah një taktikë të përsëritur të përdorur nga anëtarët e supozuar të diasporës iraniane. Këta individë paralajmërojnë kundër angazhimit me Organizatën e Muxhahedinëve të Popullit (MEK), qoftë përmes mediave sociale, bombardimeve me email ose telefonatave të vazhdueshme, duke pretenduar se MEK-ut i mungon mbështetja brenda Iranit dhe duhet shmangur me çdo kusht.
Megjithatë, kjo qasje nuk është e re. Për dekada, sa herë që një ish-udhëheqës i huaj ose një deputet në përfshihet në ndërveprim me Këshillin Kombëtar të Rezistencës (NCRI), një koalicion ombrellë që përfshin MEK-un, ambasadat e regjimit iranian anembanë globit synojnë këta individë. Ata i përmbytin me email, libra, fletëpalosje dhe fletushka, duke paralajmëruar për natyrën e supozuar kulti dhe terroriste të MEK-ut, duke i nxitur ata që të largohen nga organizata.
Në vitin 2011, deputeti britanik Steve McCabe u shkroi kolegëve të tij në Dhomën e Komunave, “Ju mund të kontaktoheni nga njerëz që pretendojnë se janë iranianë të zakonshëm që jetojnë në Mbretërinë e Bashkuar dhe ju paralajmërojnë që të mos mbështesni MEK… Kam frikë se kjo është një dredhi standarde e MOIS (Ministria e Inteligjencës dhe Sigurisë së Iranit) dhe individët që ata përmendin janë në fakt agjentë të tyre. Ju gjithashtu mund të merrni një breshëri email-esh dhe telefonatash, si dhe një broshurë të shtrenjtë të prodhuar nga Ambasada iraniane. Unë e kam përjetuar këtë situatë më parë, si dhe një numër anëtarësh të tjerë që kanë mbështetur, gjatë viteve, Komitetin Parlamentar Britanik për Lirinë e Iranit.”
Është mbresëlënëse, megjithatë, se këto paralajmërime dhe letra urrejtjeje duket se e kanë origjinën nga burime gjoja kundërshtuese të regjimit terrorist në Iran, por çuditërisht, ato rreshtohen me përpjekjet që minojnë iniciativat që synojnë në mënyrë më efektive Teheranin.
Në një konferencë në Parlamentin francez në fillim të vitit 2023, ish-senatorja kolumbiane Ingrid Betancourt tregoi përvojën e saj të hidhur për të qenë në shënjestër të rëndë nga individë që e akuzuan atë për mbrojtjen e një kulti të rrezikshëm. Ajo shpjegoi se si u befasua dhe filloi të bënte hetimin e saj për të kuptuar se çfarë po përjetonte.
Megjithatë, vëllimi i madh i fyerjeve dhe sulmeve të rënda ka bërë që shumë njerëz të vënë në dyshim vlefshmërinë e këtyre pretendimeve, duke ngritur dyshime nëse ato i shërbejnë qëllimit të synuar.
Një vit më vonë, në një ngjarje madhore në Paris për nder të Ditës Ndërkombëtare të Gruas, zonja Ingrid Betancourt deklaroi: “Regjimi iranian ka ndërtuar një diplomaci perfekte për t’u përballur me MEK-un dhe për të demonizuar Maryam Rajavi… Nëse kjo lëvizje nuk ishte e rëndësishme, pse të shqetësoheni? Së fundmi, ne jemi informuar për mesazhe të rrjedhura nga Ministri i Jashtëm dhe inteligjenca brenda Iranit, Ekziston një strategji për të paguar akademikët, shkencëtarët, njerëzit që normalisht ndihen neutralë dhe objektivë, dhe thonë se janë të paanshëm, ata paguhen nga regjimi për të demonizuar MEK.”
Gjatë një konference në Parlamentin Evropian në Strasburg më 22 nëntor, ish-ministri gjerman i Mbrojtjes Dr. Franz-Josef Jung deklaroi: “Zbulimet e fundit rreth një rrjeti të ashtuquajtur ekspertësh të lidhur me regjimin iranian nxjerrin në pah demonizimin e rezistencës së Iranit. Një nga pretendimet më të çuditshme të këtyre individëve në emër të regjimit iranian është se Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit nuk ka mbështetje midis popullit iranian. Nëse kjo është e vërtetë, unë pyes pse janë arrestuar mbështetësit e Këshillit Kombëtar të Rezistencës dhe disa prej tyre janë ekzekutuar. Pse të demonizohet NCRI? E vërteta është se Këshilli Kombëtar i Rezistencës merr mbështetje nga populli iranian, është i mirëorganizuar dhe, me planin me dhjetë pika të zonjës Rajavi, ka një platformë demokratike për të ardhmen e Iranit.
Në një ngjarje më 9 mars, ish-Sekretari i Shtetit i Shteteve të Bashkuara, Mike Pompeo iu drejtua komunitetit iranio-amerikan: “Më kujtohet kur u bëra Sekretar i Shtetit, më dukej interesante që mullahët vazhdimisht thonë se nuk ka alternativë ndaj regjimit të tyre, dhe megjithatë shpenzoni miliarda dollarë për t’u mbrojtur kundër kësaj alternative. Ata shpenzojnë të gjithë kapitalin e tyre politik, harxhojnë gjithë kohën dhe të gjitha burimet e tyre duke mohuar mundësitë alternative. Ata zhvilluan disa raunde sulmesh të mëdha kibernetike kundër Shqipërisë, duke i kërkuar qeverisë të heshtë opozitën kryesore. Nga se kanë frikë nëse nuk ka alternativë? Çdo javë, brenda çdo qyteti të Iranit, regjimi ua drejton lutjet e së Premtes liderëve të tij për të brohoritur kundër një alternative që nuk ekziston. E gjithë kjo energji duhet të na inkurajojë. Duhet të na kujtojë se alternativa e vetme është Rezistenca dhe përpjekjet për të përmbysur këtë regjim të mbrapshtë.”