Më 1 korrik, në Samitin Botëror të Iranit të Lirë 2024 në Paris, Ambasadori Keith Harper, ish Ambasadori i SHBA në Këshillin e KB për të Drejtat e Njeriut, mbajti një fjalim të bezdisshëm duke adresuar shkeljet e të drejtave të njeriut në Iran nën regjimin aktual. Ambjenë Harper theksoi mbështetjen e tij të palëkundur për një Iran të lirë dhe demokratik që fuqizon plotësisht gratë dhe nuk diskriminon ndaj tyre.
Duke u përqëndruar në mizoritë historike dhe të vazhdueshme, ambasadori Harper rrëfeu realizimin e tij për nënçmimin e plotë të ekzekutimeve dhe masakrës së vitit 1988. Ai theksoi se kjo mizori e qëllimshme kishte për qëllim krijimin e frikës dhe shuarjen e opozitës. Ish ambasadori vlerësoi përpjekjet e vazhdueshme për të sjellë përgjegjësi dhe vëmendje të këtyre krimeve, duke theksuar se nuk është kurrë vonë për drejtësi. Ai theksoi ciklin e rrezikshëm të pandëshkueshmërisë që çon në shkelje të përsëritura, duke nënvizuar rëndësinë e të kuptuarit të mizorive të kaluara për të parandaluar ato të ardhshme.
Ambjenë Harper pranoi trimërinë e protestuesve iranianë të cilët, pavarësisht se i dinin pasojat e mundshme, vazhduan të ngriheshin kundër regjimit. Ai lavdëroi sukseset e fundit në rritjen e ndërgjegjësimit për masakrën e vitit 1988 dhe shkeljet e tjera të të drejtave të njeriut, duke vërejtur rëndësinë e misioneve për gjetjen e fakteve të Këshillit të të Drejtave të Njeriut dhe rolin e Raportuesit Special. Ambjenë Harper përfundoi në një shënim shpresëdhënës, duke tërhequr një paralel me rënien e papritur të murit të Berlinit, për të theksuar se ndërsa koha e saktë e një Irani të lirë nuk mund të parashikohet, ai mbetet një qëllim i arritshëm dhe i afërt.