E Premte, 29 Korrik 2016
NCRI – Një grup i të burgosurve politikë në Gohardasht (Raxhai-Shahr), burgu famëkeq në Karaj të Iranit, në veri-perëndim të Teheranit, hynë në grevë urie të enjten dhe të premten në solidaritet me të burgosurit e tjerë politikë që janë në grevë urie në Iran.
Të burgosurit e Gohardasht njoftuan me anë të një letëre të hapur se greva e tyre e urisë dy-ditor ishte për të treguar solidaritetin me shokët e tjerë të burgosur politik dhe një shenjë protestës.
Ne letren e tyre thuhej se: “Disa të burgosur politikë kanë qenë në grevë urie në tre muajt e fundit pasi kërkojnë plotësimin e kërkesave të tyre. Nasim Naghash-Zargaran (Maryam Naghash-Zargaran), Rasoul Hardani dhe Arzhang Davoudi janë në mesin e atyre që kanë shkuar në grevë urie dhe kushtet e tyre janë bërë kritike që nga kur ata e filluan grevën e urisë”.
Të burgosurit politikë në Gohardasht thanë se donin të njoftojnë komunitetin ndërkombëtare për gjendjen e këtyre të burgosurve dhe të solidarizoheshin me ta.
“Ne duam që njerëzit të mbështetin këtë grevë urie. Gjendja e tyre është padyshim e rëndësishme, “shtoi letra.
Maryam Naghash Zargaran, një e krishterë e sapo-konvertuar, ka filluar grevën e saj të urisë më 5 korrik, 2016, për të protestuar kundër kushteve çnjerëzore të burgut dhe për të kërkuar një lirimin pa kushte. Ajo vazhdoi grevën e saj të urisë në mbështetje të burgosurve të tjetër politik, Narges Mohammadi, e cili po protestonte refuzimin e regjimit iranian për të patur kontakte me fëmijët e saj.
Zargaran u dënua nga gjykatat kangaroo e mullahëve me katër vjet burg për akuza që lidhen me sigurinë kombëtare që përfshijnë tubime të paligjshme dhe marrëveshjen e fshehtë, por ajo kurrë nuk ka pasur akuza të drejtuara nga një gjykatë që merret me këto ceshtje. Ajo është mbajtur në Ward e burgun e grave në Evin që nga 15 korriku 2013.
I burgosuri politik Resul Hardani, që vuajnë nga MS, është në gjendje kritike pasi u fut në grevë urie që nga fillimi i korrikut. Megjithatë, drejtori i burgut Gohardasht po pengon transferimin e tij në një spital.
Hardani është në grevë urie duke protestuar pasi autoritetet parandaluar lirimin e tij. Hardani ishte vetëm 17 vjeç kur u arrestua në vitin 2000. Në 15 vjet burg ai ka duruar kushte të ashpra në burgje të regjimit. Dënimi i tij me burg perfundonte më 21 gusht 2015, por torturuesit e refuzuan lirimin e tij, pavarësisht nga fakti se zyra e kryehetuesi ka lëshuar një urdhër.
Në 17 korrik, i burgosur politik iranian Arzhang Davoodi hyri në grevë urie dhe u ndal duke marrë medikamente të tij në burgun Gohardasht në shenjë proteste për gjendjen e mjerueshme të të burgosurve të tjerë.
Duke shpallur grevën e tij të urisë, Arzhang Davoodi shkroi një deklaratë në lidhje me kushtet çnjerëzore të të burgosurve dhe për korrupsionin e përhapur nga regjimi:”Unë nuk do ta ndal grevën e urise tim nëse nuk permisohen kushtet e të burgosurve. Kushtet e të burgosurve duhet të jenë në qendër të vëmendjes nga organet ndërkombëtare për të drejtat e njeriut. Trillimet dhe akuzat e mullahëve, paditë dhe përhapja e korrupsionit, varësisë dhe çështje të tjera të rënda të tilla si sëmundje të pashërueshme duhet të vihen në dukje. ”
Ai ia adresoj këtë deklaratë Ahmed Shaheed, raportues special i Kombeve të Bashkuara për gjendjen e të drejtave të njeriut në Iran,dhe për të gjithë dashamirësit e të drejtave të njeriut në të gjitha forumet ndërkombëtare:
“Pas viteve burgim dhe akuza te paligjshme të bëra nga mullahët, me këtë veprim unë vetëm dua të rris ndërgjegjen e të gjitha qenieve njerëzore në lidhje me kushtet çnjerëzore të të burgosurve. Rojet brutal të burgjeve në vende të ndryshme të tilla si Raxhai Shahr (Gohardasht) i kanë bërë burgjet si një varrezë dhe thertore për të rinjtë tanë si dhe me importimin dhe kontrabandën e mallrave, përfshirë dhe barna. Këto barna janë burimet kryesore i të ardhurave për ta në sistemin e burgjeve dhe unë kam turp për të shprehur pasojat e krimeve të tilla dhe rrethanat që mbizotëron tani tek të burgosurit.”
Arzhang Davoodi, në fund të deklaratës shtoj: ” nga e diela 17 korrik 2016 do të shkoj në nje grevë mjekimi dhe urie në mënyrë që bota ti kushtoj vëmendje situatës së tanishme. Parashikoj se une do të jem i kërcënuar dhe do të transferohem në izolim nga kreu i burgut, Mohammad Mardani.”
Z. Davoodi u arrestua në vitin 2003 dhe u mbajt në izolim për periudha të gjata në të cilat ai ishte torturuar dhe i ishte mohuar takimi me një avokat dhe familjen e tij.
Ai u dënua, në mars 2005, me 25 vjet burgim, iu reduktua në 10 vjet në apel, me akuzën e “propagandës përhapjen kundër sistemit” dhe “Krijimin dhe drejtimin e një organizate opozitare me qeverinë” për aktivitetet e tij paqësore, duke përfshirë drejtimin e një qendër të arsimit kulturore, sipas Amnesty International. Në maj të vitit 2014, ai u dënua me një shtesë prej dy vjet burgim, me akuzën e “fyerje Udhëheqësin Suprem.”
Arzhang Davoodi u dënua edhe me vdekje për opinionet e tij politike dhe ushtrimin paqësor të së drejtës për lirinë e shprehjes.
Ai besohet të ketë qenë i akuzuar për lidhje me PMOI (MEK) thjesht sepse në burg ai këmbëngulte duke thirrur PMOI me emrin e saj zyrtar, Mojahedin, në vend se me termin e përdorur nga autoritetet iraniane, Monafeghin (hipokritë), Amnesty International në 2014 apeloi në mënyre urgjente këtë veprim.
