E mërkurë, 07 dhjetor 2016
Me ftesë të Miqve të një Irani të Lirë të grupit ndër-parlamentar në Parlamentin Evropian, Maryam Rajavi mori pjesë në një konferencë të titulluar, “Irani: Vala e ekzekutimeve, politika e BE-së”, të mërkurën, më 7 dhjetor 2016, në prag të Ditës Botërore të të Drejtave të Njeriut. Duke iu drejtuar përfaqësuesve dhe personaliteteve që merrin pjesë, Maryam Rajavi tha:
E nderuara zonja McIntyre, Z. Alejo Vidal-Quadras,
Të nderuar anëtarë të Parlamentit Evropian,
Të dashur miq,
Mirënjohja ime për Miqtë e një Irani të Lirë të grupit ndër-parlamentar për organizimin e kësaj konference.
Për tre ditë, do të përkujtojmë përvjetorin e miratimit të Deklaratës Universale të të Drejtave të Njeriut.
Për vendin tim, Iranin, Dita e të Drejtave të Njeriut është një kujtesë e vragës së thellë në trupin dhe shpirtin e kombit tim, me 120.000 disidentëve të ekzekutuar dhe qindra e mijëra të burgosur politikë të torturuar.
Me të paktën 5000 të burgosur të cilët janë aktualisht në korridorin e vdekjes dhe aktivistë të të drejtave të njeriut dhe pasues të besimeve të ndryshme në burg.
Nën mullahët nuk ka respekt për të drejtat e njeriut.
Për komunitetin botëror dhe Bashkimin Evropian, për fat të keq të drejtat e njeriut në Iran janë viktima të diplomacisë dhe tregtisë.
Nën sundimin e regjimit iranian është shkelur çdo artikull i Deklaratës Universale të të Drejtave të Njeriut.
E drejta për jetën, e drejta e lirisë, e drejta për siguri, e drejta për mbrojtje nga tortura dhe arrestim arbitrar, e drejta për lirinë e fesë dhe besimit …
Faqja më e tmerrshme në historikun e këtij regjimi është masakra e 30.000 të burgosurve politikë në vetëm disa muaj në vitin 1988. Ky genocid është kryer mbi një dekret të shkruar nga Khomeini.
Autorët kryesorë të kësaj masakre janë tani mes liderëve dhe zyrtarëve të lartë të regjimit.
Në muajt e fundit, ka nisur një lëvizje në rritje në Iran, që kërkon që përgjegjësit e masakrës të japin llogari dhe të çohen para drejtësisë.
Muajin e kaluar, Rezistenca iraniane bëri publike emrat e 110 personave përgjegjës për marrjen e vendimeve mbi ekzekutimet në Teheran dhe në krahina të tjera.
Po ashtu zbuluam informacion në lidhje me 213 zyrtarëve të përfshirë në masakër në 35 qytete, si dhe adresat e disa varrezave masive sekrete në 12 provinca.
Të dashur miq,
Bashkimi Evropian është i angazhuar tani në zgjerimin e mëtejshëm të marrëdhënieve diplomatike dhe tregtare me regjimin iranian.
Megjithatë, qasja e drejtë, është që së pari të vlerësojë rezultatin e politikës së tij aktuale deri tani.
Le të shqyrtojmë rezultatin e politikës së BE-së të viteve të fundit, nga ky këndvështrim:
Së pari, Bashkimi Evropian ka qëndruar mënjanë dhe vetëm ka vështruar represionin e vazhdueshëm në Iran qëkur Hassan Rouhani mori detyrën, duke e justifikuar këtë qasje si dhënie të mbështetjes për të moderuarit në Iran.
Por a solli kjo heshtje përparimin e moderimit në Iran? JO!
Rezultati ka qenë më shumë ekzekutime nën Rouhanin dhe politikë më agresive në rajon.
Së dyti, politika e injorimit të rolit destruktiv të regjimit iranian në Siri dhe aq më tepër kooperimi me të, ka provuar të jetë një dështim total në luftën kundër Daeshit.
Së treti, mullahët u detyruan të hedhin një hap prapa në negociatat bërthamore nën presionin e pakënaqësisë sociale në Iran, dhe sanksionet ndërkombëtare dhe për shkak të dobësisë së tyre të skajshme.
Megjithatë, P5 + 1, , i bënë shumë lëshime të paligjshme mullahëve.
Ata lejuan mullahët të ruanin strukturën e sistemit të tyre të fabrikimit të bombës.
Përveç kësaj, në këmbim të JCPOA, qeveritë perëndimore pranuan disa marrëveshje të pashkruara me mullahët, të tilla si:
Liri për dërgimit e trupave IRGC në Siri,
Neglizhimi i teste të raketave balistike të regjimit pavarësisht rezolutës 2231 të KS të OKB,
Neglizhimi i rolit destruktiv të Forcave Quds në Irak,
Dhe heshti për shkeljet e të drejtave të njeriut në Iran.
Tani, në bisedimet e tyre me BE-në, zyrtarët e lartë të regjimit iranian deklarojë se “ndëshkimi” dhe dënimi me vdekje janë “vija të kuqe” për Teheranin dhe nuk mund të hiqen në asnjë mënyrë.
A nuk është turp të heshtësh ndaj këtyre qëndrimeve agresive të një regjimi kriminal?
Të dashur miq,
Justifikimi i qeverive për heshtjen e tyre është për të shmangur ndërhyrjen në punët e brendshme të Iranit.
Nëse janë kundër ndërhyrjeve në Iran, atëherë nuk duhet të ndërhyjë as në interes të regjimit iranian.
Më lejoni të shtoj se marrëdhënie të tilla me këtë regjim janë në kundërshtim me paqen dhe sigurinë globale e madje edhe të interesave afatgjata të Perëndimit.
Ky regjim është i rrethuar nga pakënaqësisë shpërthyese sociale në vend.
Nuk ka fonde dhe është i paralizuar.
Sistemi bankar në vend është i falimentuar.
Ekonomia është e zhytur në mashtrim dhe pastrim parash dhe nuk është në gjendje të dalë nga recesioni për një kohë të gjatë.
Përveç kësaj, është zhytur në luftëra të shtrenjta në rajon me viktima masive.
Ata që përkrahin një politikë të tillë nuk janë të ndërgjegjshëm për shkallën në të cilën mullahët janë të pambrojtur, dhe sa kanë nevojë ata për këto marrëveshje me Perëndimin.
Prandaj, pavarësisht se sa nën presion janë mullahët për të dhënë llogari për shkeljet e të drejtave të njeriut, ata nuk do ta braktisin Evropën për shkak të nevojave të tyre urgjente ekonomike.
Të dashur miq,
Regjimit të mullahëve i janë bërë lëshime të mëdha nga qeveria e SHBA, për shumë vite.
Politika e SHBA ndaj Iranit dhe në rajon ka qenë bazuar në afrimin me mullahët.
Pasojat shkatërruese të kësaj politike kanë qenë të panumërta:
Ato shkatërruan Irakun / krijuan një katastrofë njerëzore në Siri / dhe bllokuan rrugën e ndryshimit në Iran.
Jo pa arsye, mullahët në pushtet janë aq të frikësuar nga fundi i kësaj epoke, që ata e quajtën “një epokë e artë.”
E kemi përsëritur këtë për vite, dhe po e përsëris, se gabimi më i madh i Shteteve të Bashkuara në rajon ishte paqësimi me mullahët.
Sot, populli dhe Rezistenca iraniane, kombet dhe qeveritë në rajon presim që kjo politikë të rishikohet dhe që SHBA të mbajnë një qëndrim të ashpër kundër shkeljes së rëndë të drejtave të njeriut në Iran, përpjekjeve të tij për të bërë bombën bërthamore dhe ndërhyrjeve në vendet e rajonit.
Nga tani e tutje, sa më shumë që SHBA dhe BE të distancohet nga kjo politikë, aq më afër paqes dhe qetësisë do të jetë rajoni.
Ne mënyrë të veçantë i bëjmë thirrje BE-së dhe shtetet e tij anëtare që:
1-Të paraqesë historikun 37-vjeçar të regjimit iranian për krimet kundër njerëzimit në Këshillin e Sigurimit të OKB-së, dhe si hap i parë, të kushtëzojë zgjerimin e marrëdhënieve të tyre ekonomike me Iranin me dhënien fund të ekzekutimeve.
2- Të mos ketë marrëdhënie me kompanitë IRGC. Marrëdhënie të tilla vetëm ushqejnë makinën represiv të regjimit në Iran dhe makinën e luftës në Siri.
3-Të njohë dëshirën e popullit iranian për të arritur lirinë dhe demokracinë.
4-Regjimi iranian është po ashtu përgjegjës për krime kundër njerëzimit në Siri. Bota nuk duhet të heshtë për ndërhyrjen e regjimit iranian në rajon, veçanërisht në Siri dhe duhet të kërkojë largimin e tij të menjëhershëm.
E vlerësoj mbështetjen tuaj të vazhdueshme për popullin iranian në luftën e tij për liri dhe demokraci në Iran.
Doja ju falënderoj sinqerisht për rolin tuaj në zhvendosjen e suksesshme të anëtarëve të PMOI-t nga Iraku në Evropë.
Jemi të sigurt se do të ngriheni kundër çdo forme zbutje ndaj diktaturës fetare në Iran për të mbrojtur gjithnjë e më të fortë lirinë dhe të drejtat e njeriut në vendin tonë.
Jeni në anën e duhur të historisë.
Nuk do të kalojë shumë kohë që populli i Iranit dhe i Evropës do t’ju vlerësojë për politikat tuaja parimore.
Ju falënderoj shumë.