Nga Ali Safavi
37 vjet më parë, më 23 tetor 1983, në 6:22 të mëngjesit, një kamion që mbante 908 kg eksploziv u fut në një kompleks marinash amerikane në Bejrut, Liban. 241 persona nga personeli i shërbimit amerikan u vranë në sulmin terrorist të orkestruar nga regjimi iranian dhe ekzekutuar nga përfaqësuesi i tij Hezbollah.
30 vjet më vonë, Gjykata e Qarkut e SH.B.A. urdhëroi lirimin e 1.75 miliardë dollarëve nga asetet e ngrira iraniane për të ngritur një fond për familjet e viktimave të bombardimit të vitit 1983. Këto para nuk u janë dorëzuar kurrë familjeve. Në vend që të kërkonte Teheranin të paguante, administrata e Obamës i pagoi saktësisht 1.7 miliardë dollarë para në dorë regjimit në 2016. Ironia, deri në ngjashmërinë e shifrave (1.7), nuk mund të neglizhohet.
Ka nga ata që thonë se fushata e presionit maksimal është fajtori kryesor për terrorizmin e shfrenuar të Teheranit. Por, në fakt, politika e zbutjes së SHBA që kultivoi marrëveshjen bërthamore të Iranit në 2015 mbetet të jetë motivuesi kryesor për terrorin e regjimit.
Pagimi i sponsorit kryesor shtetëror në botë të terrorizmit miliarda dollarë, edhe pse është shpallur fajtor për vrasje nga gjykatat amerikane, mbase nuk është gjëja më e zgjuar për të bërë; veçanërisht nëse doni të shmangni pasurimin e terroristëve që vrasin amerikanë në Irak.
Kjo nuk është një thirrje partizane. Historikisht, administratat e të dy partive kanë dashur ta qetësojnë Teheranin thjesht sepse është opsioni më pak i kushtueshëm gjatë një cikli zgjedhor katër-vjeçar. Megjithatë, qetësimi i teokratëve terroristë shumëfishon ambicien e tyre.
Deri në vitin 2018, regjimi, duke vrarë pa u ndëshkuar për 40 vjet, u diplomua në një nivel të ri të terrorizmit. Më parë, regjimi përdori përfaqësues. Në qershor 2018, ajo përdori një nga diplomatët e saj zyrtarë, Assadollah Assadi, një këshilltar në ambasadën e saj në Vjenë, Austri, për të transportuar një eksploziv të sofistikuar në çantën e tij diplomatike.
Asadi personalisht e dorëzoi bombën në Luksemburg ku e dorëzoi atë në një qeli të fjetur. Eksplozivi supozohej të shpërthente në një tubim të madh ndërkombëtar të kundërshtarëve të regjimit iranian, opozita kryesore Mujahedin-e Khalq (MEK), në periferi të Parisit.