Gjatë 40 viteve të fundit, regjimi iranian plaçkiti dhe zhvati popullin e Iranit në mënyrë që sot shumica e tyre nuk mund të ofrojnë as një pjesë të vaktit për familjet e tyre dhe shumë prej tyre janë të privuar edhe nga një copë bukë.
Kjo edhe pse regjimi ka pasur më shumë se 1,370 bilion dollarë nga të ardhurat e naftës në 42 vitet e fundit sipas Ministrisë së tij të Çështjeve Ekonomike dhe Financave. Ne mund t’ia atribuojmë këtë situatë dhe varfërinë e tmerrshme të njerëzve dy faktorëve, por dy fakte shpjegojnë gjendjen e rëndë të popullit iranian.
Së pari, lakmia e pangopur e zyrtarëve të regjimit, veçanërisht mullahëve, të cilët kanë grabitur gjithçka në çdo cep të vendit. Dhe së dyti, ambiciet e regjimit që reflektohen në terrorizmin e tij, eksportin e “revolucionit” dhe projektet raketore dhe bërthamore.
Ndërsa ne jemi dëshmitarë të pretendimeve të panumërta të zyrtarëve të regjimit për luftën kundër korrupsionit në vend, shumica e tyre janë gjunjëzuar në rastet e korrupsionit, me liderin suprem Ali Khamenei dhe zyrën e tij duke marrë pjesën më të madhe. Pse? Sepse regjimi ka vendosur të shënjestrojë bukën e përditshme të popullit.
Në një artikull të titulluar “A janë nevojat e njerëzve puna juaj?”, e përditshmja shtetërore Hamdeli më 15 janar sulmoi qeverinë e Raisit dhe zbuloi skemat e regjimit për të grabitur “mallrat bazë të njerëzve”. Hamdeli ka shkruar: “Kryetari i Organizatës së Planifikimit dhe Buxhetit shpalli një plan me të cilin qeveria do t’u japë njerëzve një ‘kartë blerje buke’.
Sipas këtij plani buka do të ofrohet me kuotë dhe me dy norma. Gjëja e parë që të vjen ndërmend kur dëgjon këtë lajm është situata në vend dhe kompleksiteti i planifikimit për të siguruar bukë për popullin.