Shkruar nga Shahriar Kia
Këtë javë, komandanti i njësisë detare të Korpusit të Gardës Revolucionare Islamike (IRGC) tha se Teherani nuk do të ndalojë përpjekjet për t’u hakmarrë për eliminimin e Qassem Soleimani, duke e përshkruar një nocion të tillë si “fantazi e pastër”. Soleimani ishte truri kryesor terrorist i regjimit. Komandanti i IRGC-së, Alireza Tangsiri, iu përgjigj kërkesave të raportuara amerikane që Teherani të mos hakmerrej për vdekjen e Soleimanit në këmbim të heqjes së IRGC-së nga lista e organizatave terroriste të SHBA-së.
Soleimani, ish-komandanti i Forcave Quds, u vra nga një sulm me dron amerikan në aeroportin e Bagdadit në janar 2020. Ditë më vonë, regjimi gjuajti një breshëri raketash balistike në Irakun lindor, duke synuar bazat ushtarake ku strehoheshin ushtarakët amerikanë. Më shumë se 100 ushtarë pësuan lëndime traumatike në tru dhe Teherani shpejt filloi të këmbëngulte se kjo ishte vetëm hakmarrja e parë.
Forcat e regjimit iranian dhe përfaqësuesit e tyre rajonalë kryen më pas sulme me dronë në të paktën dy baza të tjera ushtarake ku ishte vendosur personeli amerikan. Kohët e fundit, u raportua se ish-Sekretari i Shtetit Mike Pompeo, midis amerikanëve të tjerë, kishte marrë kërcënime të besueshme për një komplot vrasjeje të krijuar nga IRGC.
Tangsiri tha se vetë komandanti i lartë i IRGC-së “ka thënë se hakmarrja është e pashmangshme dhe se ne do të zgjedhim kohën dhe vendin për të”. Këto komente përforcojnë ndjenjën e shprehur në fillim të javës nga Saeed Khatibzadeh, zëdhënësi i Ministrisë së Jashtme të Iranit.Regjimi më parë bëri thirrje që Pompeo dhe ish-presidenti Donald Trump të gjykoheshin nga një “gjykatë islamike”, por shtoi se nëse autoritetet perëndimore nuk do ta pranonin këtë kërkesë, atëherë Teherani dhe mbështetësit e tij do të ndiqnin “drejtësinë” nëpërmjet mekanizmave të tyre jashtëgjyqësorë. Një komandant i lartë i IRGC deklaroi javën e kaluar se edhe vrasja e të gjithë liderëve aktualë të SHBA-së do të ishte e pamjaftueshme për t’u hakmarrë për vdekjen e Soleimanit.Ironikisht, rritja e kësaj retorike nuk duket të ketë ndikuar në shprehjet publike të besimit të Teheranit lidhur me rezolutat e mundshme në lidhje me marrëveshjen bërthamore të Iranit të vitit 2015, ose Planin e Përbashkët Gjithëpërfshirës të Veprimit. Negociatat për një rikthim të ndërsjellë në përputhje me atë marrëveshje filluan më shumë se një vit më parë dhe janë ende në vazhdim