Gjendja e dështimit dhe dobësisë së regjimit të mullahëve, i cili ka sunduar Iranin për më shumë se katër dekada, nuk është më sekret. Kjo gjendje e vështirë është e dukshme për të gjithë, aq sa edhe gazetat qeveritare po e pranojnë hapur ngërçin me të cilin përballet regjimi i mullahëve.
Në diskursin politik të regjimit iranian, veçanërisht në vitet e fundit me pëshpëritjet në rritje të ndryshimit dhe përmbysjes së regjimit, makina e propagandës dhe grupet e mendimit të aparatit të inteligjencës dhe sigurisë së regjimit përpiqen vazhdimisht të lëkundin opinionin publik dhe shoqërinë civile iraniane. Ata shpesh pretendojnë se nëse shoqëria iraniane do të fillonte një revolucion tjetër me synimin për të rrëzuar regjimin , ai do të rezultonte në një bllokim, luftë civile, apo edhe të bënte paralele me Sirinë apo Korenë e Veriut.
Qëllimi kryesor i një propagande të tillë është i qartë: të përjetësojnë perceptimin e një bllokimi dhe të ruajnë kontrollin e tyre mbi pushtetin, duke dekurajuar rrëfimet alternative.