Një dokument audio i ish-komandantit të përgjithshëm të IRGC-së, Mohammad Ali Jafari (majtas) dhe zëvendësit të tij të ekonomisë Sadegh Zolghadrnia (djathtas) bëri zbulime rreth korrupsionit financiar në nivelet më të larta të pushtetit në Iran
Gati një javë pas nxjerrjes të një bisede midis dy komandantëve të lartë të Gardës Revolucionare në vitin 2018, që bëri zbulime për korrupsionin financiar në nivelet më të larta të pushtetit në Iran, regjimi u detyrua në mënyrë të pashmangshme të konfirmonte vërtetësinë e tij.
Fillimisht, zyrtarë të regjimit dhe media u përpoqën të vënë në dyshim audion, me pretendimin se ishte e montuar. Pasi u bë e qartë se audioja ishte e vërtetë, media e regjimit ndryshoi tonin dhe u përpoq të pretendonte se audio nuk ishte e re dhe ishte publikuar më parë. Keyhan, zëdhënësi i udhëheqësit suprem të regjimit Ali Khamenei, pretendoi më 14 shkurt se audioja vërtetonte “nivelin e përgjegjësisë dhe llogaridhënies së zyrtarëve të Gardës Revolucionare”.
Edhe pse korrupsioni në mesin e zyrtarëve të lartë është ndër sekretet më të mbajtura më keq të regjimit, informacioni i ri është befasues dhe hedh dritë mbi aspektet e korrupsionit dhe përvetësimit të drejtuar nga shteti që zbehin faktet e njohura më parë.
Një ekspert i cili foli për të përditshmen shtetërore Sharq më 13 shkurt tha: “Nëse llogarisim vlerën e aseteve të komunës [Tehranit], e cila ishte vënë plotësisht në dispozicion të kompanisë Rasatejarat [një degë e Yas Holding të drejtuar nga IRGC], bazuar në kursin e këmbimit të dollarit në atë kohë, do të ishte me vlerë 2 trilion dollarë.
Kjo dëshmon se bashkia e Teheranit – si dhe organet e tjera komunale – janë bërë vend gjuetie e IRGC-së dhe autoriteteve të saj. Në Iran, shërbimi civil në komunë është një mundësi për të përvetësuar miliona dollarë. Kjo shpjegon pse miliona njerëz të varfër po dëbohen nga Teherani për të jetuar në lagje të varfëra, ndërsa 2.5 milionë shtëpi mbeten bosh në qytet.
Disa nga faktet e dukshme të përmendura në skedarin audio janë si më poshtë:
- Në fillim të vitit 2018, Rasatejarat kishte 1.8 trilionë rialë borxhe të pa kërkuara, por më vonë u bë e qartë se kishte 60 trilionë rialë borxh ndaj bashkisë.
- Disa dokumente tregojnë se 129 trilionë rialë nga burimet financiare të bashkisë së Teheranit iu dorëzuan IRGC-së, nga të cilat 32 trilionë rialë u shpenzuan dhe 97 trilionë u përvetësuan në burime të panjohura.
Ajo që është më e habitshme është se ky skandal i rëndësishëm është hedhur poshtë nga zyrtarët e regjimit si dicka krejt normale. Nuk ka asnjë të dhënë për hetim gjyqësor, madje as sugjerim për një hetim. Shqetësimet e vetme të shprehura nga zyrtarët dhe mediat janë aspektet e sigurisë së audios dhe mënyra se si ka dalë një informacion i tillë.
Më ashpër, Hossein Shariatmadari, redaktori menaxhues i Keyhan, u përpoq të mbulonte faktet e zbuluara në skedarin audio, duke shkruar, “Forca Quds e IRGC-së supozohej të kishte një pjesë nga të ardhurat e [Rasatejarat]. Çfarë nuk shkon me këto zbulime? Qassem Soleimani po merrte një pjesë [të të ardhurave] për forcën Quds dhe për çfarë e shpenzoi atë?”
Kjo dëshmon më tej se edhe në korrupsionin shtetëror, regjimi i Iranit është unik dhe i pakrahasueshëm. Në vende të tjera, kur zbulohen rastet e korrupsionit dhe përvetësimit midis autoriteteve shtetërore, kjo rezulton në trazira politike dhe zakonisht rezulton në një riorganizim total të kabineteve dhe organeve qeveritare. Por në Iran, korrupsioni rrjedh si gjak në venat e çdo organi të regjimit. Me fjalë të tjera, korrupsioni është shtysa dinamike e regjimit dhe e ndihmon atë të ruajë ekuilibrin e tij.