Presidentja e sapozgjedhur e NCRI, Maryam Rajavi, mbajti një fjalim në Samitin Botëror të Iranit të Lirë – Dita 3, duke këmbëngulur në imperativin e ndjekjes penale të regjimit të mullahëve për krime kundër njerëzimit dhe gjenocid, duke përfshirë masakrën e të burgosurve politikë në vitin 1988.
Më 3 korrik, pas Samitit Global të Iranit të Lirë 2023 të mbajtur të shtunën dhe të dielën, Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit mblodhi takimin e tij të tretë radhazi në selinë e tij në Auvers-sur-Oise. Qëllimi i këtij samiti është të trajtojë krimin më të rëndë të kryer kundër njerëzimit nga regjimi klerik në Iran.
Në verën e vitit 1988, Udhëheqësi Suprem i atëhershëm Khomeini nxori një dekret fetar me synimin për të eliminuar kërcënimin më serioz për ekzistencën e regjimit të tij. ‘Fetva’ e tij bëri thirrje për ekzekutimin sistematik të të gjithë anëtarëve të Organizatës Mojahedin-e-Khalq (MEK/PMOI) që ishin të burgosur në Iran. Gjatë disa javëve, më shumë se 30,000 të burgosur politikë, kryesisht anëtarë të MEK-ut, të cilët i përmbaheshin bindjeve të tyre, u ekzekutuan në mbarë vendin.
Masakra e vitit 1988 është përshkruar gjerësisht si gjenocid nga aktivistë të shumtë të të drejtave të njeriut dhe ekspertë politikë. Ajo u krye nga disa prej zyrtarëve më të lartë të diktaturës klerikale, përfshirë presidentin aktual Ebrahim Raisi.
Duke pasur parasysh se regjimi në Iran vazhdon të mbajë dallimin fatkeq të të qenit ekzekutuesi më i madh i shtetit në botë për frymë, udhëheqës dhe ligjvënës nga e gjithë bota po mblidhen në ngjarjen e NCRI për të diskutuar këtë temë. Qëllimi i tyre do të jetë të flasin për masakrën e vazhdueshme të të burgosurve politikë për t’i bërë thirrje komunitetit ndërkombëtar që t’i japë fund pandëshkueshmërisë së regjimit. Ata do të kërkojnë nga autoritetet iraniane që të mbajnë përgjegjësi për krimet e tyre kundër njerëzimit. Për më tepër, të pranishmit po bëjnë thirrje Kombeve të Bashkuara që të ndërmarrin veprime për të mbrojtur mijëra protestues iranianë që aktualisht po vuajnë në burgjet brenda Iranit.
\
Znj. Maryam Rajavi, Presidentja e zgjedhur e NCRI
Në prag të 35-vjetorit të masakrës së 30,000 të burgosurve politikë, ne nderojmë ata që dhanë jetën për liri dhe kultivuan farën e kryengritjeve të palëkundura; ata janë me të vërtetë martirët e Revolucionit Demokratik të popullit iranian. Gjaku i pandotur i atyre shpirtrave të pafajshëm të masakruar në vitin 1988 rezonon sot në kryengritjet e vazhdueshme të popullit iranian dhe vazhdon të frymëzojë dhe motivojë të rinjtë rebelë ndër breza.
Mijëra heronj të PMOI qëndruan me guxim, duke mbrojtur identitetin dhe idealet e tyre politike. Ata marshuan drejt trekëmbëshit, duke thirrur “Rroftë Massoud” dhe duke përshëndetur martirizimin e tyre. Aspiratat dhe idealet e tyre mbeten po aq të rëndësishme në shoqërinë bashkëkohore iraniane.
Muajt e fundit kanë qenë dëshmitarë të burgosjes së 30,000 të rinjve dhe të rejave sfiduese që sfiduan pa frikë regjimin e Khameneit. Midis tyre ka burra dhe gra vetëmohuese dhe të përkushtuara që krijuan Njësitë e Rezistencës. Ata janë të bashkuar në luftën e tyre për kauzën e lirisë, barazisë dhe refuzimit të shtypjes.
Muxhahedinët e Popullit, një emër që digjet nga pasioni i kuq në Iran, ka dalë nga ky ideal, duke pikturuar agimin me frymën e tij të kuqe të zjarrtë.
Pas 44 vitesh shpifjeje ndaj PMOI dhe përhapjes së gënjeshtrave për brezat e tyre, zemërimi i mullahëve mbetet i pashuar. Frika e tyre e pashpirt ndaj çdo grupi të lidhur me PMOI, qoftë edhe mijëra kilometra larg Iranit, buron nga një kauzë që kapërcen kohën dhe vendin.
Ndërsa mullahët përpiqen të imponojnë sundimin e tyre të karakterizuar nga shtrëngimi, tirania dhe shtypja, brezi i lindur në Iran dëshiron për liri dhe një republikë popullore. Ky është një kauzë që do të mbizotërojë përfundimisht.
Tridhjetë e pesë vjet më parë, gjatë ditëve të fundit të korrikut, spektri i tmerrshëm i vdekjes hodhi në heshtje dhe me shpejtësi hijen e tij mbi vendin, duke synuar këdo që qëndronte në pozicionin e tij si anëtar i PMOI, siç kishte thënë Khomeini në fetvanë e tij. Sipas mullah Moghtadaii, një xhelat, Khomeini zhvilloi takime të njëpasnjëshme me pasardhësit e tij, duke i nxitur ata të vazhdonin detyrën e tyre të zymtë pa hezitimin apo frikën më të vogël. Khomeini kishte synime gjenocidale, duke kërkuar asgjësimin e PMOI, të cilën ai e perceptoi si një kërcënim ekzistencial për regjimin e tij.
Ndërsa masakra u zhvillua në burgjet si Evin dhe Gohardasht, vetëm një numër i vogël i të burgosurve të PMOI mbetën në qytete të tjera.
