Më 5 korrik, Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit (NCRI) mbajti një konferencë shtypi në kryeqytetin belg, Bruksel, dhe njoftoi deklaratën e tij zyrtare në lidhje me një projekt-ligj të ri të diskutueshëm parlamentar belg. Projektligji supozohet të konfirmojë traktatin e qeverisë me regjimin iranian për lirimin e terroristëve të dënuar shtetëror dhe dërgimin e tyre në Teheran.
- Farzin Hashemi, anëtar i Komisionit të Punëve të Jashtme të NCRI tha: “Të mos ketë iluzione këtu. I veshur me synimin dashamirës të drejtësisë dhe njerëzimit, ky traktat ka vetëm një objektiv. Kjo po lehtëson lirimin e mjeshtrit famëkeq të terrorit, Assadollah Assadi. Dhjetëra mijëra njerëz dhe qindra personalitete nga SHBA dhe Evropa ishin të pranishëm në takimin në mbështetje të Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit më 30 qershor 2018. Nëse plani për të bombarduar tubimin do të kishte qenë i suksesshëm, ai do të kishte qënë incidenti më i madh terrorist në Evropë. Hetimi vërtetoi në mënyrë të qartë se kjo ishte një punë shtetërore, e vendosur në nivelet më të larta të regjimit. Sipas dokumenteve në hetim, Assadi u tha vazhdimisht agjentëve të tij terroristë se bomba duhet të vendosej sa më afër zonjës Maryam Rajavi, Presidentja e zgjedhur e Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit, e cila ishte objektivi kryesor i komplotit.”
“Është shumë domethënëse që një nga çështjet kyçe të diskutimit mes zonjës Sophie Wilmes, ish-ministres së Jashtme belge, dhe homologut të saj iranian në margjinat e Konferencës së Sigurisë së Mynihut më 19 shkurt ishte rasti i Assadi. Kryeministri belg në një bisedë telefonike me presidentin e regjimit iranian Ebrahim Raisi më 11 maj shprehu shpresën për forcimin dhe zgjerimin e marrëdhënieve midis dy vendeve.
“Në javët e fundit, media shtetërore iraniane ka qenë plot me histori që qarkullojnë idenë se Assadi mund të lirohet së shpejti. Mbrëmë kanali televiziv shtetëror iranian raportoi se në bazë të kësaj rezolute, diplomati iranian Assadi, i cili u përball me një rast të sajuar, të krijuar nga MEK në gjykatën e Belgjikës, mund të lirohet.”
“Këtu nuk ka asnjë çështje humanitare. Ne nuk kemi të bëjmë vetëm me një marrëveshje të pistë, por edhe me një mashtrim të ndyrë të paketimit të kësaj marrëveshje me traktatet me Indinë dhe Emiratet e Bashkuara Arabe. Dhe urgjenca për këtë “traktat” me regjimin iranian është një mister, ndërkohë që traktatet me vendet e tjera janë nënshkruar disa vite më parë. Edhe pse flasin për një “traktat” të ngjashëm me regjimin iranian, edhe formulimi i kësaj marrëveshjeje është i ndryshëm nga ai me vendet e tjera, duke i dhënë më shumë lëshime regjimit iranian, duke i mundësuar atij të japë mëshirë për të burgosurit e dënuar. Ky traktat është krijuar për Assadin. Pikë.”
“Ky “traktat” i jep vetëm një dritë jeshile regjimit në Teheran që të vazhdojë të marrë peng shtetas të huaj ose shtetas të dyfishtë për t’u përdorur më vonë si pazare. Ai rrezikon sigurinë e evropianëve dhe shtron tapetin e kuq për regjimin iranian dhe aparatin e tij terrorist në Evropë. Kjo do të krijojë një precedent të rrezikshëm për vendet e tjera evropiane, të cilët mund të ndjekin shembullin belg dhe të nënshkruajnë marrëveshje të ngjashme për të larguar pengjet e tyre nga Irani.”
“Ky traktat tallet me gjyqësorin belg dhe nënçmon punën e madhe dhe të përpiktë të bërë nga shërbimet e sigurisë së këtij vendi. Është e domosdoshme që parlamenti belg ta refuzojë këtë marrëveshje. Më lejoni të jem i qartë: nëse miratohet ky legjislacion, askush në Evropë nuk do të ketë siguri dhe imunitet nga vrasësit që sundojnë Iranin. Marrëveshja për jetën e tyre dhe qindra e mijëra të tjerëve në rrezik në mbledhje është një njollë e pashlyeshme. Parlamenti belg duhet të ndalojë këtë gjë.”
Avokati i NCRI në çështjen Assadi në Gjykatën e Antwerpit, Rik Vanreuselt, u tha gazetarëve: “Gjatë katër viteve të fundit, ne patëm një luftë ligjore, jo vetëm kundër ekipit mbrojtës të katër terroristëve, por edhe kundër kërcënimeve të vazhdueshme nga regjimi iranian. Pikërisht përpara seancës së parë të Gjykatës së Antwerpit në vitin 2021, regjimi iranian kishte kërcënuar se do të vriste zotin Jalali dhe sistemin belg të drejtësisë dhe hetuesit belgë nuk janë dorëzuar kurrë para kërcënimeve iraniane. Është shumë zhgënjyese sot që vendi ynë do të dorëzohet në fund nëpërmjet disa traktateve prapa skenës.”
“Ky traktat absolutisht do të lirojë Assadollah Assadi dhe i mundëson atij të kthehet në vendin e tij dhe bazuar në nenin 13 të Traktatit ai gjithashtu do të jetë në gjendje të gëzojë mëshirë. Besoj se sapo të arrijë në Teheran do të nënshkruhet amnistia e tij. Njeriu që ka terrorizuar të gjithë Evropën nën mbulesën e imunitetit diplomatik, jo vetëm me këtë sulm me bombë në Villepinte që ne përfundimisht arritëm ta pengonim, por edhe përmes një rrjeti spiunësh që ai drejton përmes ambasadës së tij në Vjenë.”
“Ky traktat nuk po jep as garancinë më të vogël për vendin tonë se ky njeri dhe ky shtet terrorist nuk do të qëndrojnë nesër para derës së Evropës. A do të jemi në gjendje të pengojmë sulmin e radhës me bombë? A nuk po legjitimojmë absolutisht politikën e pengmarrjes që është zhvilluar nga Irani gjatë këtyre viteve? A nuk i dorëzohemi shumë terrorizmit?”
“Ne iu shmangëm sulmit të parë me bombë, por çfarë do të themi herën tjetër kur të ketë viktima me urdhër të këtij regjimi? Dhe tashmë ka shumë prej tyre. Klientët që unë përfaqësoj në këtë rast kanë humbur 30 mijë kolegë anëtarë që nga vitet ’80. Ata janë vrarë nga ky regjim. Çdo vit, Irani po kryen më shumë vrasje në tokën perëndimore dhe ata nuk bëjnë lajme.”
“Me këtë traktat, ne do të përjetësojmë një politikë solide ndaj Iranit, ku qytetarët e pafajshëm bëhen peng, dhe më pas duhet të presim derisa t’i shkëmbejmë ata ose me para ose agjentë sekretë dhe terroristë të dënuar dhe më pas t’i lëmë të lirë në rrjetin spiun të Teheranit.”
“Unë e shoh këtë si një zhvillim shumë të rëndësishëm, gjithashtu kur e shohim këtë në një kontekst më të gjerë se Irani absolutisht nuk po e mban veten në kontratat e mospërhapjes dhe se Irani po përparon me pasurimin e tij të uraniumit dhe ne jemi më larg se kurrë nga paqja në këtë rajoni. Në baza gjeopolitike, ky traktat është një hap absolut prapa, një hap në drejtimin e gabuar”.
Avokati i NCRI Georges Henri Beauthier shtoi: “Këta njerëz u dënuan dhe i përkisnin një organizate terroriste. Bota e di se do të kishte pasur dhjetëra mijëra të vdekur nga shpërthimi që ata planifikuan. Ata donin të vrisnin shumë njerëz. Dhe tani, pas disa javësh, ata do të lirohen.”
“Një letër e datës 2 shkurt 2021, siguronte se nuk do të kishte diskutime me qeverinë iraniane për terroristët. Dhe tani, një vit më vonë, ata po përgatiten t’i lirojnë. Çfarë do të thotë prokurori federal, i cili kaloi katër vjet për të mbledhur prova për të treguar se ata ishin vërtet terroristë?”