Në ditën e 6-të të demonstratave mbarëkombëtare, Irani pa rezistencë ekstreme nga ana e popullit, të rinjve dhe grave iraniane.
Përveç marshimeve të forta dhe thirrjeve të zjarrta kundër regjimit klerik dhe liderit të tij suprem, protestuesit u përleshën me forcat e inteligjencës dhe të sigurisë dhe agjentët me rroba civile pothuajse në të gjitha qytetet.
Të rinjtë konfiskuan, përmbysën ose dogjën furgonat, makinat, motoçikletat dhe kioskat e forcave të sigurisë. Në disa raste ata kanë arritur të ndihmojnë në lirimin e të rinjve të arrestuar.
Në Amol, njerëzit morën përsipër dhe i vunë zjarrin Zyrës së Guvernatorit.
Në shumë qytete, ata rrëzuan ose dogjën pankartat e mëdha që mbanin imazhet e Khomeinit, Khameneit dhe Qassem Soleimanit.
Me solidaritetin dhe bashkëpunimin e tyre të bashkuar, demonstruesit zmbrapsën forcat e Sigurimit të Shtetit dhe i detyruan të largoheshin.
Në shumë raste, ata iu kundërpërgjigjën rrahjeve të forcave represive.
Në Urmia, gjatë ceremonisë së varrimit Farjad Darvish, i vrarë gjatë protestave, njerëzit brohorisnin, “Vdekje Khamenei” dhe “vdekje diktatorit”.
Gratë luftuan krah për krah, kudo.
Thirrjet “Vdekje shtypësit, qoftë Shah apo udhëheqësi suprem i mullahëve” jehonë në të gjitha qytetet.