Fëmijët në Ahvaz (Irani jugperëndimor) dolën në rrugë më 25 tetor, duke mbajtur pankarta ku shkruhej: “Ne jemi të uritur”. Skena të çuditshme që mund të shihen vetëm në një vend ku sundon një regjim si regjimi i mullahëve.
Fëmijët në Ahvaz, në jugperëndim të Iranit, dolën në rrugë në 25 tetor, duke mbajtur pankarta ku shkruhej: “Ne jemi të uritur”. Skena të çuditshme që mund të shihen vetëm në një vend ku sundon një regjim si regjimi i mullahëve. Kur fëmijët e uritur të Ahvaz vijnë dhe bërtasin “ne jemi të uritur”, a i dëgjoi presidenti i regjimit, Hassan Rouhani, i cili mburret me rritje më të lartë ekonomike se Gjermania? A i dëgjon këto thirrje Ali Khamenei, udhëheqësi suprem i regjimit, i cili ka dominuar miliarda dollarë nga pasuria e këtij kombi të shtypur? A i dëgjojnë këto thirrje komandantët e Gardës Revolucionare (IRGC), të cilët mburren me rindërtimin e qyteteve të Sirisë, pasi i shkatërruan ato duke ndihmuar rajonin e Bashar-al Aassad? Pamja e fëmijëve të uritur të Ahvazit e publikuar në internet më 25 tetor, tregon se këta fëmijë kanë treguar dhimbjen e tyre në këto pankarta. Në pankarta gjithashtu shkruhej: «Thirrja e punëtorëve të uritur dhe të harruar».
