“Fobia e Revolucionit”, Detyra kryesore e Medias Shtetërore të Iranit 

774

Irani, nën sundimin klerik, është një nga vendet ku liria e fjalës dhe e medias nuk janë gjë tjetër veçse një shaka absurde.Që në fillim, ky regjim ka shtypur gratë dhe liritë demokratike të popullit. Në këtë kontekst, mbyllja e gazetave, ndalimi i revistave dhe librave të organizatave dhe partive e universiteteve përparimtare me justifikimin e të ashtuquajturit “Revolucioni Kulturor” ishte ndër veprimet e saj represive kundër popullit.Deklarata Universale e të Drejtave të Njeriut përcakton se çdokush ka të drejtën ligjore për të shprehur mendimet e tij, duke përfshirë të drejtën për të shprehur mendimet e tij pa ndërhyrje nga qeveritë. Sipas Reporterëve pa Kufij, diktatura fetare që qeveris Iranin është një nga qeveritë e pakta ku nuk respektohet liria më e vogël e shtypit dhe e medias.Në Iran, ka shumë gazeta dhe revista të ndryshme dhe shumëngjyrëshe, por ato nuk mund të futen nën grupin e “medias së lirë”. Secila prej tyre i përket një prej fraksioneve të regjimit. Ato janë të gjitha mjetet e regjimit për censurimin dhe devijimin e mendjeve të njerëzve për realitetet e vendit, regjimin si korrupsioni dhe represioni i tij, si dhe të vërtetën e botës së jashtme.Bazuar në ligjet e regjimit, drejtorët e mediave dhe anëtarët e redaksisë duhet të pranojnë ‘besimin e përzemërt dhe angazhimin praktik’ ndaj Velayat-e Faqih (rregulli suprem fetar) dhe të kërkojnë të mbështesin parimin e sistemit.Në një deklaratë, Shtabi i Përgjithshëm i Forcave të Armatosura të Regjimit deklaroi detyrën e këtyre mediave:“Tani që armiqtë e Republikës Islamike të Iranit, më shumë se aktivitetet e sigurisë dhe ekonomike me propagandë të gjerë mediatike dhe operacione psikologjike, po përpiqen të minojnë besimet fetare dhe të tregojnë joefikas sistemin e shenjtë të Republikës Islamike, të fusin ndarje dhe mosbesim midis kombit dhe pushtetit qeverisës, dhe duke deformuar ngjarjet, kërkojnë të krijojnë tension dhe pasiguri në nivel rajonal, shoqëruesit e medias në vijën e parë të përballjes së luftës së butë, kanë një mision shumë të rëndë në sensibilizimin dhe përballjen inteligjente, me thashethemet dhe dyshimet e perandorinë mediatike, sistemin e dominimit (SHBA) dhe mbrojtjen e qëllimeve dhe aspiratave të shenjta të Revolucionit Islamik.” (Agjencia shtetërore e lajmeve Moj, 7 gusht 2021)Por detyra më e rëndësishme që u është caktuar këtyre mediave është të trembin popullin për çdo ndryshim thelbësor në Iran në një situatë ku qeveria është përmbysur. Ata shkruajnë për çdo gjë në lidhje me interesat e fraksionit të tyre, por dy gjëra janë vija e tyre e kuqe:1. Ata nuk adresojnë parimin e Velayat-e Faqih dhe përjashtojnë Udhëheqësin Suprem Ali Khamenei, zyrën e tij dhe institucionet e lidhura me të nga çdo kritikë. 2. Vija e dytë e tyre e kuqe është Rezistenca Iraniane. Ata nuk kanë të drejtë të pasqyrojnë realitetin apo edhe të shpërndajnë në mënyrë të paanshme lajme për Muxhahedinët e Popullit (MEK/PMOI) dhe Njësitë e tij të Rezistencës. Në çështjet që synojnë sigurinë e sistemit, ata ndjekin urdhrin që jepet nga institucionet e larta.Këto janë vetëm shembuj të detyrës së medias së diktatorit për të dhënë ‘këshilla dashamirëse’ për të ruajtur diktaturën. Por realiteti është se ndryshimi dhe revolucioni janë disa nga rregullat themelore të çdo shoqërie dhe këto media nuk do të jenë në gjendje t’i ndryshojnë këto rregulla.