Pas një viti në detyrë, presidenti i regjimit iranian, Ebrahim Raisi, mbajti një konferencë për shtyp të martën, më 30 gusht, duke u mburrur për “arritjet” inekzistente të administratës së tij.
Litania e tij e gënjeshtrave dhe mburrjeve përmbante pretendime qesharake si ulja e normës së inflacionit, rritja e punësimit, kompensimi i deficitit buxhetor pa printim kartëmonedhash dhe përparime mjedisore!
Pretendimet e Raisit kontrastojnë ashpër realitetin e egër në Iran. Vendi ka vuajtur nga kriza e tij më e keqe ekonomike në shekullin e kaluar. Media shtetërore e Iranit pranoi në korrik se shumë iranianë nuk mund të përballonin më një pjatë të thjeshtë me bukë dhe djathë.
Inflacioni i Iranit mbetet mbi 40%, miliona iranianë janë të papunë, qindra mijëra qytetarë kërkojnë ushqim në kazanët e plehrave, shkalla e vetëvrasjeve dhe shterimit të trurit është në rritje dhe vendi po vuan nga mungesa akute e ujit.
“Me sa duket, inflacioni dhe çmimet tepër të larta nuk kanë kursyer as ushqimin më të thjeshtë që shumë iranianë kishin. Hulumtimi ynë tregon se çmimet e arrës, bukës dhe djathit i kanë kaluar pesë milionë rialët,” pranoi e përditshmja shtetërore Hamdeli më 26 korrik.
Por rritja e çmimeve të ushqimeve nuk kufizohet vetëm tek buka dhe djathi. “Inflacioni i ushqimeve në Iran është bërë alarmant dhe sipas qendrës së statistikave e tij në korrik ishte mbi 90%. Sipas aktivistëve të tregut ushqimor, kjo ka shkaktuar një rënie të fortë të konsumit për frymë të artikujve kryesorë ushqimorë në Iran dhe ka çuar në një rritje të konsumit të bukës,” pranoi e përditshmja shtetërore Sharq më 27 korrik.
Raisi deklaroi se qeveria e tij e kishte kompensuar deficitin e saj buxhetor pa shtypje të kartëmonedhave, gjë që si përfundim shtoi inflacionin duke prodhuar një sasi të madhe likuiditeti që është në mospërputhje me shkallën e ulët të prodhimit të Iranit.
Media shtetërore e Iranit e kishte shmangur më parë këtë pretendim. “Nëntë muaj pasi qeveria e Raisit mori pushtetin, janë shtypur kartëmonedha të reja me vlerë prej 13 kuadrilion rialësh, duke rritur volumin e kartëmonedhave qarkulluese me 18%,” shkroi faqja shtetërore Khabar-online më 16 korrik.
Deklaratat e Raisit shkaktuan shumë bujë brenda regjimit, pasi ai nuk arriti t’i shiste pretendimet e tij të zbrazëta as tek mediat e kontrolluara rreptësisht nga shteti.
“Duket se zoti Raisi jeton në një vend tjetër dhe populli në një tjetër. Vendi i Raisit gëzon kushte perfekte dhe menaxhohet mirë. Por situata në Iran nuk ka nevojë për asnjë shpjegim!” shkroi më 30 gusht e përditshmja shtetërore Sharq.
“Çmimet e të gjitha mallrave janë rritur me 200% në vit, duke mos i lejuar njerëzit të mbulojnë nevojat e tyre minimale. Tavolinat e njerëzve po zvogëlohen dhe nuk ka asnjë justifikim për këtë. Premtimet e Raisit nuk janë përmbushur dhe situata është më e keqe se kurrë,” pranoi e përditshmja shtetërore Arman-e Meli më 30 gusht.
Vetëm një person e ka vlerësuar Raisin dhe arritjet e qeverisë së tij: Udhëheqësi Suprem i regjimit Ali Khamenei.
Në një takim të martën me Raisin dhe kabinetin e tij, Khamenei mbrojti të favorizuarin e tij dhe “përpjekjet rigoroze” të qeverisë së tij. Khamenei nuk është as i verbër dhe as i shurdhër. Ai e sheh dështimin e Raisit dhe dëgjon çdo ditë thirrjet e njerëzve kundër presidentit të tij analfabet. Mbi të gjitha, ai është plotësisht i vetëdijshëm për situatën e paqëndrueshme në Iran. Mbrojtja e Raisit nga Khamenei konfirmon edhe një herë se si udhëheqës suprem i regjimit, ai është fajtori për të gjitha problemet në vend.
Megjithatë, Khamenei e mbështet Raisin sepse emërimi i këtij vrasësi masiv të paskrupullt si president ishte zgjidhja e vetme që ai gjeti për regjimin e tij të përfshirë nga kriza. Pranimi i dështimit të Raisit do të thotë që Khamenei ka pranuar dështimin e regjimit të tij gjenocidal. Por sa kohë mund të ecë në këtë rrugë?