Nevoja për t’i dhënë fund pandëshkueshmërisë së udhëheqësve dhe autoriteteve të regjimit iranian

109

Nevoja për t'i dhënë fund pandëshkueshmërisë së udhëheqësve dhe autoriteteve të regjimit iranian

Pas njohjes ndërkombëtare të masakrës së vitit 1988 të Organizatës së Muxhahedinëve të Popullit të Iranit (PMOI/MEK) si një krim mizor dhe gjenocid, dhe një fushate globale që bën thirrje për fundin e mosndëshkimit të autorëve, regjimi iranian ka shfaqur reagime histerike. Më 24 shtator, gjatë të ashtuquajturës seancë gjyqësore javore për të ndjekur penalisht anëtarët e MEK-ut, gjyqtari penal i regjimit tha: “Sipas traktateve ndërkombëtare, vendet që presin anëtarët e MEK duhet t’i kthejnë këta individë në Iran”.

Ky pretendim absurd ndodhi pasi nëntë OJQ me status konsultativ në Kombet e Bashkuara lëshuan një deklaratë të përbashkët gjatë sesionit të 57-të të Këshillit të OKB-së për të Drejtat e Njeriut, duke bërë thirrje për t’i dhënë fund mosndëshkimit për shkeljet e të drejtave të njeriut nga regjimi iranian. Deklarata është publikuar zyrtarisht nga sekretariati i UNHRC dhe është pranuar nga Sekretari i Përgjithshëm i OKB-së.

Deklarata e përbashkët theksoi nevojën për t’i dhënë fund mosndëshkimit të udhëheqësve të regjimit, duke paralajmëruar se shkeljet e përhapura dhe të rënda të të drejtave të njeriut në Iran, duke përfshirë shtypjen vdekjeprurëse të protestuesve antiqeveritar dhe shtypjen e familjeve që kërkojnë drejtësi për viktimat e jashtëgjyqësore. Ekzekutimet dhe zhdukjet me forcë të të burgosurve politikë në vitin 1988, janë shndërruar në krime të vazhdueshme kundër njerëzimit. Deklarata nënvizon se dy raporte të veçanta të OKB-së në vitin 2024 arritën në këtë përfundim dhe paralajmëron se me rritjen e numrit të ekzekutimeve, është thelbësore që OKB-ja të krijojë një mekanizëm llogaridhënie për të trajtuar kulturën e mosndëshkimit që ka mbizotëruar në regjimin e Iranit për 45 vitet e fundit. .

Deklarata, duke iu referuar raportit të profesor Javaid Rehman, raporti i Raportuesit Special të OKB-së, shton se në rekomandimet e tij, profesor Rehman deklaroi se duhet të krijohet një mekanizëm për hetim dhe llogaridhënie për të kryer hetime të paanshme dhe transparente sipas ligjit ndërkombëtar dhe për të ruajtur provat për ndjekje penale të mëtejshme të atyre që janë përgjegjës për “krime mizori”.

Më parë, Komisioni Gjyqësor i Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit (NCRI), duke vlerësuar përpjekjet e gjyqtarëve dhe avokatëve që qëndruan kundër pengmarrjes, shantazhit dhe presioneve politike të regjimit, theksoi nevojën dhe urgjencën për të ndjekur penalisht Liderin Suprem të regjimit Ali Khamenei dhe zyrtarë të tjerë përgjegjës për masakrën e vitit 1988, gjenocidin dhe katër dekada të krimeve kundër njerëzimit në gjykatat ndërkombëtare. Ai gjithashtu theksoi se mosndëshkimi për ata që janë përgjegjës për masakrën më të madhe të të burgosurve politikë që nga Lufta e Dytë Botërore inkurajon vazhdimin e krimeve të regjimit, jo vetëm në Iran, por edhe në të gjithë rajonin dhe botën.

Në një konferencë të mbajtur më 27 gusht me pjesëmarrjen e ekspertëve të të drejtave të njeriut dhe figurave të njohura ndërkombëtarisht, zonja Maryam Rajavi tha: “Është koha për t’i dhënë fund heshtjes dhe mosveprimit në lidhje me shkeljet katastrofike të të drejtave të njeriut në Iran. Është detyrë e qeverive dhe Kombeve të Bashkuara të vazhdojnë hetimet penale, t’i japin përparësi lëshimit të urdhër-arresteve dhe të ndjekin liderët e regjimit për kryerjen e krimeve mizore. Krijimi i mekanizmave për llogaridhënien dhe mosndëshkimin e liderëve të regjimit është thelbësor. Përballë regjimit të ekzekutimeve dhe masakrave, përsëri u bëj thirrje të gjithëve që të zgjerojnë fushatën kundër ekzekutimeve”.