Më 26 nëntor, qyteti i Cuneo riafirmoi mbështetjen e tij të palëkundur për Rezistencën Iraniane duke miratuar njëzëri një rezolutë që dënon shkeljet e të drejtave të njeriut dhe ekzekutimet nga regjimi i Ajatollahëve. Seanca e këshillit të qytetit, e shënuar nga diskutime të gjera, vuri në pah vuajtjet e atyre që rrezikojnë jetën për t’u përballur me qeverinë shtypëse iraniane dhe theksoi nevojën për veprime ndërkombëtare.
Rezoluta, e drejtuar nga Ughetta Biancotto e ANPI dhe Dr. Koshro Nikzat, u paraqit gjatë një mbledhjeje të këshillit të qytetit. Claudia Carli (PD) prezantoi propozimin, duke përmendur përdorimin e ekzekutimeve masive nga regjimi si një metodë për të shtypur kundërshtitë dhe për të përhapur frikë. “Krimet kundër njerëzimit kanë arritur një shifër të tmerrshme prej 800 ekzekutimesh vetëm në vitin 2023. Është jetike që Cuneo, një qytet i lirisë dhe rezistencës, të tregojë solidaritetin e tij me popullin iranian,” deklaroi Carli.
Anëtarët e këshillit shprehën mbështetje unanime për rezolutën, ku Stefania D’Ulisse dënoi dënimin me vdekje si një ndëshkim çnjerëzor që prek në mënyrë disproporcionale gratë dhe të miturit. “Kjo praktikë është një shkelje e të drejtës për jetën dhe dështon si një mjet ndëshkues,” theksoi ajo.
Antonino Pittari lavdëroi forcën e Rezistencës Iraniane, duke nënvizuar nevojën për veprime vendimtare nga vendet perëndimore për të izoluar regjimin iranian. “Rezistenca Iraniane është aktive dhe e vendosur, por nuk mund të sjellë ndryshime e vetme. Ndërhyrja perëndimore është thelbësore,” tha Pittari.
Anëtarët e këshillit nga fraksionet e pakicës përkrahën ndjenjat e shumicës. Ugo Sturlese vuri në pah implikimet e gjera të normalizimit të dënimit me vdekje, duke e përshkruar atë si një mjet përgatitor për dhunë dhe luftë. Ndërkohë, Giancarlo Boselli dënoi keqpërdorimin kriminal të pushtetit shtetëror nga regjimi, duke i quajtur ekzekutimet masive një armë politike të qëllimshme.
Claudio Bongiovanni tërhoqi vëmendjen ndaj rolit të grave në kapërcimin e ndasive brenda rezistencës. “Gratë, viktimat kryesore të brutalitetit të këtij regjimi, janë në ballë të përpjekjeve për të unifikuar opozitën,” deklaroi ai. Franco Civallero theksoi mungesën e drejtësisë nga regjimi dhe bëri thirrje për masa ndërkombëtare për të dobësuar pushtetin e Teheranit, duke përfshirë kufizime ekonomike.
Kryetarja e Bashkisë së Cuneos, Patrizia Manassero, përmbylli diskutimet duke riafirmuar angazhimin e qytetit për të mbështetur Rezistencën Iraniane. “Regjimi i Ajatollahëve mbështetet në diktaturën fetare, duke përkeqësuar shtypjen e të rinjve dhe grave. Cuneo, me lidhjet e saj të thella kulturore dhe historike me rezistencën, duhet të vazhdojë të qëndrojë në krah të lirisë,” deklaroi ajo.
Manassero vuri në dukje gjithashtu faktorët kompleksë gjeopolitikë në lojë, duke theksuar domosdoshmërinë e reflektimit dhe dialogut global. “ADN-ja e Cuneos është e rrënjosur në rezistencë dhe liri. Mbështetja e Rezistencës Iraniane nuk është vetëm një detyrim moral, por një akt i qëllimshëm dhe i nevojshëm,” përfundoi ajo.
Lidhjet e Cuneos me Rezistencën Iraniane datojnë që nga viti 2008, kur qyteti vendosi një marrëdhënie simbolike si motra-qytet me qytetin Ashraf, Irak, një qendër e lëvizjes opozitare iraniane. Në dritën e këtyre lidhjeve të qëndrueshme, këshilli shprehu solidaritetin e tij me popullin iranian dhe përsëriti mbështetjen e tij për Maryam Rajavi, Presidente e zgjedhur e Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit (NCRI), dhe planin e saj me dhjetë pika që mbron heqjen e dënimi me vdekje në një Iran demokratik.
