E Diele , 27 Mars 2016
NCRI – Të afërmit e viktimave të masakrës së vitit 1988 të burgosurve politikë të Iranit kanë dërguar një raport nga përpjekjet e tyre për të vizituar varrezë masiv të dashurve të tyre në varrezave te Khavaran, ne jug-lindje të Teheranit.
Motra e një prej dëshmorëve të Organizatës Popullore Mojahedin të Iranit (PMOI ose MEK) shkruan: “. Të premten e fundit të [kalendarike iranit] më 18 mars, unë shkova në Khavaran unë vetëm kishta kohë të mjaftueshme për të përhapur petalet lule nga lulet në vazo qe unë kishte marrë atje në kanalin. Dhe autoritet shpejt na dëbuar. “
Regjimi fundamentalist i Iranit vazhdimisht pengon familjet e të burgosurve politikë të ekzekutuar per përkujtimin e vdekjes se të dashurve të tyre.
Rreth 30,000 të burgosur politikë, të lidhur kryesisht për të PMOI (ose Mujahedin-e Khalq) kryesore të opozitës demokratike janë ekzekutuar në verën e vitit 1988.
Një muaj pasi Ruhollah Khomeini u detyrua të pranojë një armëpushim në luftën e tij tetë-vjeçare me Irakun, sundimtari fundamentalist te regjimit të mullahëve “urdhëroi një ekzekutimin në masë të gjithë të burgosurve politikë të lidhur me grupin kryesor opozitar PMOI (MEK).
Masakra brutale ne burg është përshkruar nga disa avokatë të drejtave të njeriut si krim më i madh i cili është bërë kundër njerëzimit dhe mbetet pa u ndëshkuar që nga Lufta e Dytë Botërore
Pranë fund të luftës Iran-Irak, Khomeini cili mendoi se humbja ishte i pashmangshme, vendosi të marrë hakun e tij mbi të burgosurit politikë. Ai lëshoi një fetva (ose dekret fetar) duke urdhëruar masakrën e cilindo që nuk është penduar dhe nuk ishte i gatshëm për të bashkëpunuar plotësisht me regjimin.
Khomeini dekretoi: “Kushdo që në çdo fazë vazhdon të bëjë pjesë në Monafeqin (PMOI) duhet të ekzekutohet .Asgjesohen armiqtë e Islamit menjëherë.”. Ai shtoi: “Ata që janë në burgje në të gjithë vendin dhe mbeten të palëkundur në mbështetjen e tyre për PMOI janë berja e luftës me Perëndinë dhe janë të dënuar për ekzekutim … Është naïve të tregoshe mëshirë ndaj atyre që luftojnë me Perëndite.”
Regjimi i iranit nuk ka pranuar këto ekzekutime, ose u janë dhënë ndonjë informacion se si shumë të burgosur u vranë mënyrë të përmbledhur. Vajzat e reja, prindërit të vjetër, studentët, punëtorët, dhe shumë prej atyre që tashmë e kishte mbaruar dënimet e tyre para 1988 kanë qenë mes atyre që u zhduk në hapësirë prej pak muaj. Trupat e tyre u hodhën në varre masive, duke përfshirë edhe Varrezat Khavaran.
Khomeini kishte caktuar një “Komision Amnestie” për të burgosurit. Në të vërtetë kjo ishte një “Komisioni Vdekje: i përbërë nga tre persona:. Një përfaqësues i Ministrisë së Inteligjencës, gjyqtarit fetar dhe një prokuror Shumica e gjykimeve zgjati vetëm disa minuta dhe i ngjante më shumë një seancë të marrjes në pyetje. Pyetjet kanë qenë te përqendruar nëse i burgosuri kishte ende ndonjë aleancat ndaj PMOI, përkrahësit e të cilit ka bërë më shumë se 90 për qind të burgosurve. Nëse të burgosurite nuk do te ishin te gatshëm për të bashkëpunuar plotësisht me regjimin kundër PMOI, ajo shihej si një shenjë e keqardhjes ndaj organizates dhe dënimi ishte ekzekutim i menjëhershëm. Detyra e Komisionit te Vdekjes ishte për të përcaktuar nëse një i burgosur ishte një armik i Perëndisë apo jo. Në rastin e të burgosurve Mojahedin, se përcaktimi është bërë shpesh pas vetëm një pyetje të vetme në lidhje me përkatësia e tyre partiake. Ata që kanë tha “Mojahedin” sesa termi nënçmues ” Monafeqin” (që do të thotë hipokritët) janë dërguar në trekëmbësh.
Asnjë nga autorëte masakrës së të burgosurve politikë te vitit 1988 në Iran dhe asnjë prej zyrtarëve të lartë të regjimit, duke përfshirë udhëheqësit e Lartë, Ali Khamenei, I sollen para drejtësisë deri më sot.
