E mërkur , 28 Shtator 2016
Një artikull në Huffington Post ka theksuar një rezolutë të re në Kongresin e Shteteve të Bashkuara në masakrën e 1988 të burgosurve politikë në Iran.
Dr. Majid Rafizadeh, President i Këshillit Ndërkombëtar Amerikan, shkroi: “Një rezolutë (H.Res 159.) U prezantua kohët e fundit në Kongresin amerikan duke iu referuar një prej ekzekutimeve më të këqija masive të të burgosurve politikë që prej Luftës së Dytë Botërore nga Republika Islamike e Iran. Kryetari Shtëpia Homeland Security,Mike McCaul, paraqiti rezolutën, e cila u bashkë sponsorizuar nga Shtëpia e Komitetit të Punëve të Jashtme Kryetar Ed Royce, Anëtare Eliot Engel, dhe Kryetar i Komitetit Rep. Peter Seancat. Kjo rezolut erdhi pasi Hassan Rouhani, president i një qeverie që renditet si ekzekutuese me numrin më të lartë në botë për frymë, është adresuar Sesionin i 71-të në Asamblenë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara
Në prag të fjalimit të Rouhanit, Associated Press raportoi se mijëra protestues u mblodhën jashtë Kombeve të Bashkuara dhe protestuan për abuzimet e të drejtave të njeriut në Iran, ekzekutime, si dhe për 30.000 të burgosur në1988. Folësit përfshinin ish-kandidat presidencial zëvendës Demokratike dhe Senatori Joe Lieberman, dhe Geoffrey Robertson, ish-shefi i gjykatës së krimeve të luftës të OKB-së për Sierra Leone i cili ka shkruar një raport mbi masakrën e Iranit ne1988 e publikuar me iniciativën e Kombeve të Bashkuara.
Rezoluta e futur në Kongres “dënon Qeverinë e Republikës Islamike të Iranit për masakrën e 1988 të burgosurve politikë dhe të bën [thirrje] për drejtësi për viktimat.”
Rafizadeh theksoi se rezoluta shton se “për një periudhë 4-mujore në 1988, Qeveria e Republikës Islamike të Iranit ka kryer ekzekutime masive barbare te mijëra të burgosurve politikë dhe shumë grupeve që nuk kishin lidhje politike. Sipas një raporti nga Qendra për Dokumentim të të Drejtave të Njeriut në Iran, masakra është kryer në bazë të një fetva, apo dekreti fetar, të lëshuar atëherë nga Udhëheqësi suprem Ayatollah Ruhollah Khomeini, që në shënjestër kishte Mojahedin Popullor të Iranit (PMOI), i njohur gjithashtu si Mujahedeen-e-Khalq (MEK) “;
Rezoluta citon një nga ish-zyrtarët e vet të lartë të Iranit, i cili tha se ne vitin 1988 masakra ishte ” krimi më i madh i kryer gjatë Republikës Islamike, për të cilën historia do të na dënojë “.Prandaj, në vitin 1988, Republika Islamike ka ekzekutuar mijëra të burgosurve, të lidhur kryesisht me lëvizjen kryesore të opozitës Mujahedin-e Khalq (MEK), për shkak të bindjeve të tyre politike. Viktimat janë varrosur në varrezat masive në Iran pasi i kanë vrarë ose varur gjatë disa muajve.
Sipas një raporti ne 2 Nentor 2007 nga Amnesty International, ” në mes të 27 korrik 1988 dhe në fund të këtij viti, mijëra të burgosur politikë [në Iran], u ekzekutuan në burgje në mbarë vendin.”
Rezoluta shton se “Ata personalisht ishin përgjegjës për këto ekzekutime masive përfshirë zyrtarë të lartë që shërbejnë në Qeverinë e tanishme të Iranit; … Të burgosurit thuhet se u sollën para komisioneve dhe u moren në pyetje shkurtimisht në lidhje me përkatësinë e tyre politike, dhe çdo i burgosur të cilët nuk pranuan të heqin dorë nga përkatësia e tyre me grupet e perceptuara si armiq nga regjimi është marrë pastaj larg për ekzekutim, ” vuri në dukje H. Res. 159.
Si pasoj, viktimat përfshinin “mijëra njerëz, përfshirë adoleshentët dhe gra shtatzëna, të burgosur vetëm për të marrë pjesë në protesta paqësore në rrugë dhe për posedim te materialeve politike, shumë prej të cilëve kryen dënimet me burg.”
Rezoluta shteterore e kongresit “Te burgosurit u ekzekutuan në grupe, disa me varje masive dhe të tjerë me pushkatim, trupat e tyre u hodhën në varre masive.”
Sipas Amnesty International, ” shumica e të vrarëve ishin mbështetësit e PMOI [MEK], por dhe qindra anëtarë dhe mbështetës të grupeve të tjera politike. . . ishin në mesin e viktimave të ekzekutimit. ”
Në bazë të rezolutës të Kongresit, “Valët e mëvonshme të ekzekutimeve me shënjestër pakicat fetare, si anëtarë të besimit Bahá’í, shumë prej të cilëve shpesh janë nënshtruar torturave brutale para se të vriteshin.” Shtohet gjithashtu: “Familjet e të ekzekutuarve u ishte mohuar informacion në lidhje me të dashurit e tyre dhe ishin të ndaluara te mbanin zi në publik “.
Një raport nga Amnesty International përfundon ” nuk duhet të ketë pafajësi për shkelje të të drejtave të njeriut, nuk ka rëndësi se ku apo kur ato ndodhën. Në ekzekutimet e 1988 duhet të jenë objekt i një hetimi të pavarur të paanshëm, dhe të gjithë ata që janë përgjegjës duhet të sillen para drejtësisë dhe të marrin dënimet e duhura ”
Sipas rezolutës, “Thuhet se udhëheqësi aktual Suprem Ali Khamenei ishte në dijeni të masakrës dhe më vonë e dënoi publikisht atë.”
“Kaseta audio e Montazeri u zbulua nga djali i Ajatollah Hossein Ali Montazeri, Ahmedi, një klerik i moderuar, i cili postoi audion konfidenciale te babait të tij në faqen e tij, por ishte urdhëruar nga inteligjenca për të hequr atë, “shkruan Rafizadeh.
Montazeri thotë në kasetë: “Ju [Zyrtarët iranianë] do të kujtoheni në të ardhme në analet e historisë si kriminelë. Krimi më i madh i kryer në Republikën Islamike, që nga fillimi i revolucionit deri më tani, e cila do të dënohet nga historia, si krim [ekzekutimeve masive] i kryer nga ju.”
Rafizadeh shton: “Ironikisht, të gjithë ata njerëz të cilët Montazeri i kishte adresuar dhe paralajmëruar në audio, të gjithë ata janë përfshirë në këto krime dhe duket se edhe sot gëzojnë pozita të larta.
Mostafa Pourmohammadi ishte një përfaqësues i ministrisë së inteligjencës në burgun famëkeq Evin, dhe ai u emërua nga i ashtuquajturi kryetar i moderuar Hassan Rowhani të jetë ministër i drejtësisë. Ebrahim Raeisi ishte një prokuror publik dhe është caktuar të jetë kreu i Astan Kuds Razavi, e cila ka miliarda dollarë të ardhura. “
Një nga zyrtarët e tanishme të Iranit është ministri i drejtësisë Rouhanit Mostafa Pourmohammadi. Kohët e fundit, pas lëshimit të kasetë në të cilën zyrtari nr.2 i Republikës Islamike u dëgjua tek dënonte krimin, Pourmohammadi mbrojti kryerjen e masakrës dhe tha se ai është “krenar” që ka kryer “urdhërimet e Perëndisë” për vrasjen e kundërshtarëve politikë.
Hussein Ali Nayeri ishte një gjyqtar dhe tani është deputet i Gjykatës së Lartë të Iranit. Në kujtimet e tij, Montzari shkruan se ai i tha Nayeri për të ndalur ekzekutimet të paktën në muajin e festave fetare Moharram, por Nayeri tha sipas BBC: “Ne kemi ekzekutuar deri më tani 750 njerëz në Teheran … ne do të kryejm punë [ekzekutimin] dhe me një 200 njerëz dhe pastaj do të dëgjojmë çdo gjë që ju thoni.”
Ajo që është e rëndësishme të theksohet është se realisht, këta njerëz janë vetëm disa nga ata që ishin të përfshirë në këto krime në shkallë të madhe kundër njerëzimit. Ata janë në pozita të larta, u është dhënë fuqi,
Montazeri ka këshilluar politikanët në pushtet se “Kujdes ne 50 vjet e tjera, kur njerëzit do të gjykojnë liderin (Khomeini) dhe do të thonë se ai ishte një udhëheqës i etur për gjak, brutal dhe vrasës.” Ia vlen të përmendet se shpallja e ekzekutimit në masë u bë publike vetëm në verën mbas 37 vitesh histori të Republikës Islamike. Çfarë tjetër është fshehur atje se ne nuk jemi të vetëdijshëm?
Shkrimet, mesazhet dhe audio nga ish-trashëgimtarit i liderit suprem të Iranit nxjerrin në pah metodat sistematike të zyrtarëve të Republikës Islamike të përdorur për të shtypur opozitën. Ekzekutimet apo ndëshkimet brutale kundër opozitës janë bërë gur themeli i politikës së Iranit dhe renditet ndër vendet me numrin me të lartë në botë kur bëhet fjalë për ekzekutime për frymë.
Masakra e vitit 1988 ne Republikën Islamike dhe audio e Montazeri për një nga krimet më të rënda kundër njerëzimit të kryera në historinë moderne dhe vazhdon të ndodhë. Ajo tregon mjetet që qeveria përdor për të kontrolluar popullsinë dhe të mbyllur gojën opozitës. Ajo vë në dukje ndërlidhshmërinë e qeverisë dhe represionit, kjo tregon për dominimin e Gardës Revolucionare Islamike (IRGC), inteligjencës, Khamenei dhe bindësit e tyre.
Është detyrë e organizatave të të drejtave të njeriut, Kombeve te Bashkuara, dhe Gjykates Ndërkombëtare Penale (ICC), për të kryer hetime rigoroze dhe për të sjellë ata që kanë kryer dhe vazhdojnë të kryejnë këto krime – dhe më shumë të ngjarë aktualisht shërbejnë në pozita të larta në Iran – për drejtësia. Thirrjet për të sjellë para drejtësis këta njerëz të drejtësisë janë në rritje. Asnjë individ apo institucion që kryen krime kundër njerëzimit nuk duhet të jetojnë të qetë pa u mbajtur përgjegjës.
Së fundi, është detyrë e Kongresit dhe të gjithë atyre që dëshirojnë të jenë në anën e djathtë të drejtësisë për të ndjekur pikat e mëposhtme përmendura në rezolutën e fundit të Kongresit:
“1.të dënojnë Qeverinë e Republikës Islamike të Iranit për masakrën e 1988 dhe për mohimin e provave te këtij grupi për krime kundër njerëzimit
2. thirrje Administratës të Shteteve të Bashkuara dhe aleatëve të dënojnë publikisht masakrën, dhe presioni e Qeverisë të Iranit, për të siguruar informacione të detajuara për familjet e viktimave për vendet ku ata ndodhen; dhe
3. thirrje Raportuesit Special të Kombeve të Bashkuara për gjendjen e të drejtave të njeriut në Iran dhe në Këshillin e të Drejtave të Njeriut të Kombeve të Bashkuara për të krijuar një Komision Hetimor për të hetuar plotësisht masakrën dhe për të mbledhur prova, për të identifikuar emrat 15 dhe rolet e atyre që kryen krimet, me qëllim që të sjelljin ata para drejtësisë. “