Në këtë episod të fundit të vitit 2022, do të kemi një përmbledhje të një metode që regjimi iranian përdori më së shpeshti në kryengritjen e fundit për të shmangur përgjegjësinë për vrasjen e protestuesve. Sigurisht që do të fokusohemi te rastet e femrave.
Gjatë më shumë se 100 ditëve të kryengritjes në Iran, ne kemi hasur shpesh në raste kur regjimi iranian zyrtarisht ia atribuon vdekjen e protestuesve aksidente, vetëvrasje, sëmundje kronike etj.
Behnaz Afshari ishte një studente e vrarë në protestat në Pakdasht, por regjimi iranian zyrtarisht njoftoi se ajo u vra në një aksident.
Qazaleh Qassemi, një grua 26-vjeçare që punonte në një dyqan kafshësh, u vra nga forcat e sigurisë me goditjet e shkopinjve, por zyrtarisht pretendoi se kishte vdekur në një aksident automobilistik.
Fereshteh Ahmadi, nënë e dy fëmijëve të vegjël, është qëlluar në gjoks nga forcat e sigurisë teksa qëndronte në ballkonin e shtëpisë së saj. Megjithatë, regjimi iranian tha se ajo u qëllua nga brenda shtëpisë së saj dhe i bëri presion babait dhe vëllait të saj për të mbështetur këtë skenar.
Kobra Sheikheh u qëllua nga të shtënat e rastësishme të forcave të sigurisë në shtëpitë e njerëzve. Forcat qeveritare më pas hynë në shtëpi, filmuan vendin dhe intervistuan bashkëshortin e saj. Më vonë, megjithatë, ata e censuruan intervistën dhe e përzien me deklaratat e guvernatorit, duke pretenduar se protestuesit kishin qëlluar zonjën Sheikheh.
Në rastin e Neda Sheibanit, një trajnere sportive, ata i nxorrën rrëfimet e detyruara dhe i transmetuan në TV sikur ajo po planifikonte një komplot me bombë.
Goditjet e shkopinjve vranë Nasrin Qaderin, por regjimi iranian tha se ajo ishte helmuar nga pirja e pijeve alkoolike.
Rasti më i fundit ishte rasti i doktoreshës Ayda Rostami, e cila së bashku me kolegët e saj shkonin shtëpi më shtëpi dhe mjekonin të plagosurit e protestave.
Mjekja Ayda Rostami ishte një mjeke vetëmohuese dhe humanitare, vetëm 36 vjeçe.
Dëgjuesit tanë mund të kenë dëgjuar se shumë nga të plagosurit në protesta nuk shkojnë në spital për trajtim, sepse shërbimet e inteligjencës dhe agjentët me rroba civile rrëmbejnë të plagosurit nga shtretërit e tyre të spitalit. Kështu ndodhi gjatë kryengritjes së nëntorit 2019 dhe ajo që ata bënë edhe gjatë viteve 1980.
Pra, çdo protestues i plagosur gjatë protestave nuk shkon në spital. Ata qëndrojnë në shtëpi dhe kërkojnë një mjek të besuar t’i vizitojë në shtëpi. Dr. Ayda Rostami ishte një mjeke që shihte pacientë në rrethin Ekbatan, një nga vatrat e protestës në Teheran.
Të hënën, më 12 dhjetor, ajo ishte duke vizituar pacientët kur kuptoi se kishte mbaruar garzën. Kështu, ajo doli për të marrë pak nga një farmaci, por nuk u kthye më.
Mesditën e së martës, ata thirrën familjen e saj nga stacioni i policisë dhe i njoftuan se Ayda kishte vdekur në një aksident automobilistik një natë më parë dhe se duhej të shkonin në varrezat kryesore të Teheranit, Behesht-e Zahra, për të marrë trupin e saj.
Zyra e Mjekësisë Ligjore ishte urdhëruar të shkruante arsyen e vdekjes si “goditje nga një send i fortë” në “një aksident”. Ata nuk kanë dashur t’ia tregojnë trupin familjes, por familja ka insistuar ta shohë.
Kur hapën mbështjellësin, familja u trondit kur pa Dr. Rostami me fytyrë dhe hundë të thyer, krahë të thyer dhe sy të nxjerrë. Trupi i saj ishte gjithashtu i mavijosur në pjesën e poshtme që tregonte plagët e një sulmi seksual. Natyrisht, ajo ishte vrarë nën tortura.
Policia, megjithatë, ende nuk i ka treguar familjes së saj vendin e aksidentit apo makinën e Aydës.
Rrethanat e vdekjes së Dr. Rostamit kanë indinjuar opinionin, kështu që organet e drejtësisë kanë dalë dhe kanë dhënë shpjegime.
Gjyqësori tha se doktoresha Ayda Rostami ishte hedhur nga ura e këmbësorëve pasi kishte debatuar me një burrë që ata thanë se ishte i dashuri i saj.
Rasti i Dr. Ayda Rostami është një nga rastet më të fundit të narrativave të rreme të regjimit iranian për vdekjen e protestuesve. Që nga fillimi i protestave në Iran në mes të shtatorit, autoritetet iraniane kanë përhapur raporte të rreme për të mbuluar rolin e tyre në vdekjen e protestuesve të rinj.