Në peizazhin e trazuar të Lindjes së Mesme, narrativat e konfliktit dhe vuajtjeve janë të shumta, duke ngritur pikëpyetje rreth luftës së pajustifikuar dhe të padrejtë që ka tronditur Lindjen e Mesme. Akuzat dhe vënia e gishtave, qofshin të drejtuara ndaj kombeve fqinje apo fuqive të largëta, kanë dominuar skenën globale. Bota ka qenë dëshmitare e takimeve të nivelit të lartë, deklaratave zyrtare, konferencave për shtyp, intervistave dhe mundësive të fotografuara me kujdes, të gjitha duke kërkuar të adresojnë trazirat e vazhdueshme. Ndërsa përballemi me numrin e jashtëzakonshëm të viktimave civile nga të dyja palët dhe me skenat e vuajtjeve të shkaktuara nga lufta, që shqetëson zemrën, ekziston një ndjenjë shqetësuese e pasigurisë se kur dhe si mund të përfundojë ky konflikt. Ky artikull thellohet në një faktor vendimtar për të cilin pajtohet shumica e botës demokratike: roli i regjimit të Teheranit në nxitjen dhe lehtësimin e konfliktit, si drejtpërdrejt ashtu edhe nëpërmjet përfaqësuesve të tij rajonalë. Pavarësisht përpjekjeve të figurave si lideri i Hezbollahut për të zhvendosur fokusin nga Udhëheqësi Suprem i Iranit, Ayatollah Khamenei, si burimi i luftënxënies, bota po e njeh gjithnjë e më shumë natyrën agresive të regjimit iranian.
