Thursday, March 28, 2024

Terrorizmi dhe propaganda e regjimit të Iranit shkojnë dorë për dore, dhe të dy duhet të mbyllen

 

Shkruar nga Mahmoud Hakamian

Pavarësisht nga përpjekjet e regjimit iranian dhe mbështetësve të tij, ekziston një alternativë për regjimin e mullahëve. Në javët e para të vitit 2018, kur lideri suprem i regjimit iranian Ali Khamenei pranoi se MEK kishte luajtur një rol udhëheqës në organizimin dhe lehtësimin e protestave që përbënin një kryengritje mbarëkombëtare në fillim të asaj viti vërejtjet e Khamenei, së bashku me përpjekjet terroriste të regjimit të tij kundër Rezistencës Iraniane dhe fushatën e vazhdueshme të dezinformimit, konfirmon rolin udhëheqës të MEK brenda Iranit.

Përveç kësaj, njohja globale e Rezistencës Iraniane është rritur, për një kohë të gjatë para se të fillonte kryengritja. Kjo është e dukshme nga grupi i madh dhe i larmishëm politikisht i personaliteteve të huaja që shfaqen çdo verë në tubimin ndërkombëtar të organizuar nga Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit (NCRI). Në mes të pandemisë së koronavirusit, kjo ngjarje u mbajt në internet në Shqipëri në vitin 2020. Disa dhjetra ligjvënës amerikanë dhe evropianë mbajtën fjalime në tubimin e transmetuar drejtpërdrejt për tre ditë.

Që nga vera, NCRI ka mbajtur disa konferenca online që synonin të sillnin më shumë vëmendje ndërkombëtare për disa nga aktivitetet specifike malinje të Teheranit, ndërsa gjithashtu nxiti miratimin e politikave ndërkombëtare që do të adresonin më mirë këto çështje. Për të kundërshtuar popullaritetin e Rezistencës si brenda një jashtë Iranit, regjimi iranian ka rritur fushatën e tij demonizuese të MEK dhe NCRI. Në publik, regjimi klerikal gjithmonë ka pohuar se PMOI (MEK) është një “grup” dhe nuk paraqet ndonjë sfidë domethënëse për mbajtjen e tyre në pushtet. Ky pretendim u bë i arsyeshëm nga masakra e të burgosurve politikë në 1988, në atë kohë MEK përbënte shumicën dërrmuese (rreth 30,000) të viktimave. Regjimi që atëherë ka vazhduar shtypjen e anëtarëve dhe mbështetësve të MEK. Në fakt, çdo lidhje me MEK mund të çojë në vdekje.

Gjatë gjithë kohës, mbështetja e MEK dhe aktivitetet e saj të brendshme janë zgjeruar. Ky proces kulmoi në kryengritjen e janarit 2018, e cila nga ana tjetër solli një periudhë që liderja i opozitës, znj. Maryam Rajavi, e quajti si një “vit plot kryengritje”. Në nëntor 2019, populli iranian u ngrit kundër regjimit në një shkallë edhe më të gjerë, ku MEK duke luajti rolin kryesor. Si përgjigje, regjimi filloi dhunën më të keqe politike që nga koha e masakrës së vitit 1988. Përafërsisht 1,500 protestues paqësorë u vranë për disa ditë dhe mijëra u arrestuan.

Në qershor 2018, regjimi ishte ende duke u rikuperuar nga kryengritja dhe pikërisht atëherë pasuan protesta të shpërndara. Në të njëjtën kohë, NCRI po planifikonte tubimin e saj vjetor “Irani i Lirë”, në periferi të Parisit, Villepinte. Duke njohur vlerën e ngritur simbolike të asaj ngjarjeje në këto rrethana, regjimi iranian e bëri tubimin “Irani i Lirë” një shënjestër për terrorizmin e tij, duke mos marrë parasysh rreziqet në marrëdhëniet e tij me qeveritë Evropiane që ishin ende të përkushtuar për të mbështetur marrëveshjen bërthamore të Iranit të 2015, me cdo kusht.

Komploti i bombës që për fat të mirë u ndërpre para se dy agjentë iranianë të mund të dërgonin bombën nga Belgjika në Francë. Arrestimi i tyre u pasua shpejt nga ai i organizatorit të dukshëm të komplotit, një terrorist-diplomat i rangut të lartë iranian i cili kishte punuar jashtë ambasadës së regjimit në Vjenë. Ai terrorist-diplomat, Assadollah Assadi, tani do të përballet me gjyqin në Belgjikë. Komploti më i fundit terrorist i regjimit ishte fokusi i një konference në internet të enjten që nxiti qeveritë perëndimore ta përdorin atë si një mundësi për të kërkuar përgjegjësi jo vetëm nga vetë Asadi por edhe nga i gjithë regjimi.