Protestat mbarëkombëtare në Iran vazhdojnë, duke shfaqur vullnetin e palëkundur të iranianëve për të rrëzuar teokracinë në pushtet. Në muajin e tretë të tij, ai që shumë besojnë se është revolucioni demokratik i Iranit, evoluon vazhdimisht dhe arrin në faza të reja. Përshkallëzimi intensiv i zemërimit publik i shfaqur në tre ditët e fundit, pavarësisht shtypjes së rëndë nga shteti, dëshmoi se situata në Iran “nuk do të jetë kurrë më e njëjta”.
Nga e marta deri të enjten pati shumë thirrje për protesta për të nderuar dëshmorët e protestave të mëdha të Iranit në nëntor të vitit 2019. Demonstratat u përhapën në të gjithë Iranin dhe iranianët nga të gjitha sferat e jetës shprehën dëshirën e tyre për ndryshimin e regjimit. Ata refuzuan teokracinë në pushtet dhe madje edhe kthimin në të kaluarën me një diktaturë monarkike duke thirrur: “Vdekje tiranit, qoftë Shahu apo udhëheqësi (Khamenei).
November 15 – Mahabad, northwest #Iran
Protesters chanting:
"Death to the oppressor, be it the Shah or [Khamenei]!"
"Death to Khamenei!"
"Death to the dictator!"#IranRevolution2022#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر pic.twitter.com/57rQeUZfak— People's Mojahedin Organization of Iran (PMOI/MEK) (@Mojahedineng) November 15, 2022
Tashmë është i njohur gjerësisht fakti që protestat nuk tregojnë asnjë shenjë qetësimi, pavarësisht përpjekjeve të regjimit për t’i shuar ato. Por trimëria e iranianëve që luftuan kundër forcave të sigurisë në tre ditët e fundit i habiti të gjithë spektatorët, madje edhe vetë zyrtarët e regjimit.
Të gjitha unionet në Teheran dhe tregtarët e pazareve në dhjetëra qytete të tjera hynë në grevë tre ditët e fundit në solidaritet me kryengritjen mbarëkombëtare.
Njerëzit tani përdorin gjerësisht kokteje molotov për të luftuar kundër forcave të regjimit, të cilat hapin zjarr nga afër ndaj turmave. Ndërsa protestat vazhduan me këmbëngulje në ditët e fundit, autoritetet e kanë pohuar si asnjëherë më parë rezistencën e popullit ndaj shtypjes.
“U thashë forcave të tjera se kur sulmuam turmën, ata u shpërndanë lehtësisht. Tani është ndryshe. Ata qëndrojnë të palëkundur dhe rezistojnë për orë të tëra. Kur hyjmë në rrugica, njerëzit na hedhin në kokë gjithçka që kanë, nga hekuri deri te tenxheret, gurët dhe stolat. Ky brez nuk ia mbath. Ata rezistojnë kundër teje”, tha më 17 nëntor Seyed Pouyan Hosseinpour, një oficer i IRGC-së dhe zëvendës i Organizatës Seraj, një organ që kontrollon hapësirën kibernetike të Iranit.
Siç shprehen shumë iranianë në mediat sociale, liria nuk është më një ëndërr e largët, por një realitet i arritshëm dhe i afërt. Ata kanë paguar çmimin për lirinë e tyre dhe guximi i tyre meriton mbështetje ndërkombëtare.
Zhvillimet e tre ditëve të fundit tregojnë se kryengritja mbarëkombëtare e Iranit ka kaluar një pikë kthese dhe njerëzit janë gati ta rrëzojnë regjimin me çdo kusht. Tani i takon botës ta pranojë realitetin e ri dhe të njohë të drejtën e tyre për vetëmbrojtje pasi ka qenë gjithmonë një e drejtë themelore e njerëzimit përgjatë evolucionit shoqëror dhe historisë sonë të përbashkët në zhvillim e sipër.