Në një samit të madh të iranianëve, zonja Raxhavi komentoi për Pezeshkian: Kur u pyet për politikat e tij, ai tha se ‘Khamenei vendos të gjitha planet dhe politikat, dhe largimi prej tyre është vija ime e kuqe’.
Khamenei është humbësi strategjik i kësaj Magji zgjedhore. Vdekja e Raisit ka konfirmuar një ekuilibër të ri dhe një kapitull të ri nën sundimin e Velayat-e Faqih, duke kujtuar fazën përfundimtare të regjimit të Shahut. Sistemi është rrëshqitur nga brenda dhe ujqërit po shqyejnë njëri-tjetrin.
Rezistenca iraniane e konsideron Ali Khamenein si humbësin strategjik të kësaj fasade zgjedhore, e cila u bojkotua nga 91% e iranianëve. Vdekja e Ebrahim Raisit dhe prishja e ëndrrave të Khameneit për të pastruar regjimin kanë konfirmuar një ekuilibër të ri dhe një kapitull të ri nën sundimin e Velayat-e Faqih. Kjo pasqyron ngërçin e Khameneit dhe kujton fazën përfundimtare të regjimit të Shahut. Efektet e goditjes dërrmuese ndaj Udhëheqësit Suprem të dëshpëruar dhe të dobët kanë tronditur shtyllat e regjimit; themelet e sistemit janë gërryer nga brenda dhe ujqërit po shqyejnë njëri-tjetrin.
Më parë, Rezistenca Iraniane kishte deklaruar se do ta mirëpriste nëse Khamenei, edhe përmes miliona votave mashtruese, do të lejonte Pezeshkian të merrte presidencën. Kjo çarje i hapin rrugën një kryengritjeje dhe prishin lidhjet që mbajnë të bashkuar regjimin.
Duke iu drejtuar samitit të madh të iranianëve pas raundit të parë të zgjedhjeve të rreme, zonja Raxhavi tha se kur Pezeshkian u pyet për axhendën e tij, ai pranoi se Khamenei është ai që vendos të gjitha planet dhe politikat dhe se largimi prej tyre ishte vija e kuqe e tij. .
Rezistenca iraniane thekson se nëse nuk ka mashtrim të madh në punë, dhe saga e varrosur e reformave në regjim është ringjallur dhe nëse Pezeshkiani nuk shkrihet në velayat-e faqih, në kundërshtim me fjalët e tij, sot Presidenti i ri të Khamenei mund të testohet me disa veprime të qarta dhe specifike, siç artikulohet në Planin 10-pikësh të zonjës Maryam Raxhavi:
1- Shpallja e heqjes së hixhabit të detyrueshëm dhe shpërbërja e të gjitha patrullave që shtypin gratë.
2- Lirimi i të gjithë të burgosurve politikë dhe hapja e burgjeve për komisionet ndërkombëtare faktmbledhëse.
3- Heqja e dënimit me vdekje dhe çdo torturë e dënim çnjerëzor
4- Anulimi i kufizimeve dhe filtrimit të internetit
5- Largimi i përfaqësuesve të krerëve fetarë dhe mercenarëve të Basij dhe IRGC nga universitetet.
6- shpërbërja e gjykatave reaksionare nën titullin gjykata revolucionare
7- Sigurimi i të drejtave të punëtorëve, punëtorëve, punonjësve, edukatorëve, infermierëve dhe pensionistëve me mendimin e tyre.
8- Ulja e çmimit të nevojave dhe shërbimeve publike; Bukë, ujë, rrymë, gaz, benzinë, ilaçe dhe banesa
9- shpërbërja e Këshillit të Mbrojtjes së regjimit
10-Përtëritja e zgjedhjeve të Parlamentit pa përkushtim ndaj Velayat-e-Faqih me theks në lirinë e shprehjes dhe tubimeve.
25 vjet më parë, më 14 prill 1999, Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit (NCRI) shpalli: “Testi i lakmusit për të dalluar reformistët e rremë nga ata të vërtetë është të imponohen zgjedhje të lira të bazuara në sovranitetin popullor. Prandaj, Mohammad Khatami ose kushdo që pretendon reformë duhet të vendosë refuzimin e Velayat-e Faqih dhe këmbënguljen për zgjedhje të lira në krye të agjendës së tyre.”
Sekretariati i Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit (NCRI)
6 korrik 2024