Friday, March 29, 2024

27 vjetori i masakrës së 30.000 të burgosurve politikë në Iran

E Mërkurë, 29 Korrik 2015 

NCRI – të shtunë shënon përvjetorin e 27-të të masakrës së 30.000 të burgosurve politikë në Iran. Në verën e vitit 1988, një muaj pas Ruhollah Khomeini u detyrua të pranojë një armëpushim në luftën e tij tetë-vjeçare me Irakun, sundimtari fundamentalist e regjimit të mullahëve “urdhëroi një ekzekutimin në masë të gjithë të burgosurve politikë të lidhur me grupin kryesor opozitar Popullore Organizata Mojahedin i Iranit, PMOI (Mujahedin-e Khalq, MEK).

Masakra brutale e burgut, e cila është përshkruar nga disa avokatët ndërkombëtare për të drejtat e njeriut si krimi më i madh kundër njerëzimit që ka shkuar pandëshkuar që prej Luftës së Dytë Botërore, pa ekzekutimin e disa 30.000 të burgosurve të pambrojtur.
Pranë fundit të luftës Iran-Irak, Khomeini i cili mendonte se humbja ishte i pashmangshëm, vendosi të marrë hak e tij mbi të burgosurit politikë. Ai lëshoi një fetva (ose dekret fetar) duke urdhëruar të masakrën e të gjithë ata që nuk ishin penduar dhe nuk ishte i gatshëm për të bashkëpunuar plotësisht me regjimin.
Khomeini dekretoi: “Kushdo që në çdo fazë vazhdon të përkasin Monafeqin (PMOI) duhet të ekzekutohet asgjësuar armiqtë e Islamit menjëherë”. Ai shtoi: “Ata që janë në burgje në të gjithë vendin dhe të mbetet i palëkundur në mbështetjen e tyre për PMOI po bëjnë luftë Zotit dhe janë të dënuar për ekzekutimin. Është naive për të treguar mëshirë për ata që bëjnë luftë me Perëndinë.”
Regjimi iranian asnjëherë nuk i ka dhënë apo pranuar këto ekzekutime, nuk ka dhënë as ndonjë informacion se si shumë të burgosur u vranë menjëherë. Vajzat e reja, prindërit e vjetër, studentët, punëtorët, dhe shumë prej atyre që kishin mbaruar tashmë dënimet e tyre para të 1988 ishin në mesin e atyre që u zhdukën në hapësirë prej disa muajsh. Trupat e tyre u hodhën në varre masive, duke përfshirë Varrezat në Khavaran pranë Teheranit.
Khomeini kishte caktuar një “Komision Amnisti” për të burgosurit. Në realitet ishte “Komisioni Vdekja: i përbërë nga tre individë: Një përfaqësues i Ministrisë së Inteligjencës, një gjyqtar fetar dhe një prokuror. Shumica e gjyqeve zgjati vetëm disa minuta dhe i ngjante më shumë një seancë të marrjes në pyetje. Pyetjet janë fokusuar nëse i burgosuri ende pasur ndonjë allegiances të PMOI (MEK), mbështetësit e të cilit e bëri më shumë se 90 për qind e të burgosurve. Në qoftë se të burgosurit nuk ishin të gatshëm për të bashkëpunuar plotësisht me regjimin kundër PMOI (MEK), ajo shihej si një shenjë e simpatisë ndaj organizatës dhe dënimi ishte ekzekutimi i menjëhershëm. Detyra e Komisionit vdekjes ishte për të përcaktuar nëse një i burgosur ishte një armik i Perëndisë apo jo. Në rastin e të burgosurve Mojahedin, se përcaktimi është bërë shpesh pas vetëm një pyetje të vetme në lidhje me përkatësinë e tyre partiake. Ata që thanë “Mojahedin” termi nënçmues “Monafeqin” (që do të thotë hipokritët) janë dërguar në litarë.
Asnjë nga autorët e masakrës 1988 të burgosurve politikë në Iran dhe asnjë prej zyrtarëve të lartë të regjimit përfshirë liderit suprem, Ali Khamenei, nuk janë sjellë para drejtësisë deri më sot.