Në një deklaratë të fundit, Senati i Hamburgut tingëlloi alarmin në aktivitetet e gjera të operacioneve të inteligjencës së regjimit iranian në Gjermani, duke theksuar posaçërisht përqendrimin e tyre në Organizatën e Popullit Majahedin të Iranit (MEK) dhe Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit (NCRI). Sipas Senatit, regjimi “përdor shërbimet e tij të inteligjencës si një mjet kryesor për të siguruar kontrollin e udhëheqjes klerike dhe politike”.
Paralajmërimi i Senatit të Hamburgut i bën jehonë shqetësimit nga autoritetet gjermane. Në qershor, Zyrat e Mbrojtjes Kushtetuese të Shteteve Gjermane të Hamburgut dhe North Rhine-Westphalia lëshuan raportet e tyre të vitit 2023, duke theksuar një rritje të spiunazhit dhe aktiviteteve terroriste të orkestruara nga regjimi iranian brenda Gjermanisë.
Në vitin 2020, Departamenti i Gjermanisë për Mbrojtjen e Kushtetutës (Bundesamt Für Verfassungsschutz, BFV) raportoi se shërbimet e inteligjencës së Teheranit ishin të angazhuar në mënyrë aktive në spiunimin dhe shtypjen e disidentëve iranianë, veçanërisht ata të lidhur me MEK, si brenda dhe jashtë Iranit. Këto aktivitete kanë vazhduar të paarritura, me MOIS -të që janë agjensia kryesore që qëndron pas këtyre operacioneve.
In light of Hamid Noury's release today, it's crucial to revisit the endless cycle of Western appeasement fueling #Iran's regime #terror and hostage-taking. This loop, starting with Iranian dissidents, now ensnares Western officials and citizens.https://t.co/ieaaOkZb6y
— NCRI-FAC (@iran_policy) June 15, 2024
Në përgjigje të këtyre kërcënimeve të vazhdueshme, autoritetet gjermane kohët e fundit zhvilluan një goditje të madhe për interesat e regjimit iranian brenda vendit. Më 24 korrik 2024, policia gjermane nisi bastisjet e koordinuara në më shumë se 50 vende në tetë shtete federale, duke synuar subjektet e lidhura me regjimin e Teheranit, duke përfshirë xhamitë ekstremiste si Imam-Ali në Hamburg. Këto bastisje, të cilat zbuluan prova të konsiderueshme të spiunazhit dhe mbështetjes financiare për aktivitetet ekstremiste, nënvizojnë kërcënimin e vazhdueshëm dhe të përhapur të paraqitur nga ndikimi iranian në Gjermani.
Shapour Bakhtiar, 86-vjeçari Kryeministri i fundit i Iranit para Revolucionit, u vra në Paris dhe në mënyrë të ngjashme, Abdul Rahman Ghassemlou, udhëheqësi i Partisë Demokratike Kurde, u vra në Austri.
#Iran News in Brief
According to #German media, a 26-year-old Iranian man is convicted of terror act in Dortmund. The defendant, with connections to the Iranian regime, was determined to carry out a #terrorist attack with toxic substances, receiving instructions on producing… pic.twitter.com/1CdfIzc2Ys— NCRI-FAC (@iran_policy) November 24, 2023
Në 1992, Sadiq Sharafkandi, Sekretari i Përgjithshëm i Partisë Demokratike Kurde, u vra në restorantin ‘Mikonos’ në Berlin. Përsëri, regjimi iranian ishte i dyshuari kryesor. Këtë herë, vendet evropiane zgjodhën të izolojnë Iranin diplomatikisht, duke kujtuar ambasadorët e tyre.
Për më tepër, regjimi iranian ka kryer gjykime të turpshme kundër anëtarëve të MEK dhe NCRI, të cilët kanë për qëllim të hapin rrugën për presion të shtuar në vendet evropiane për të dëbuar këto disidentë. Gjatë një gjyqi të tillë, një gjykatës paralajmëroi në mënyrë të qartë kombet perëndimore se pritja e këtyre figurave të opozitës është “një krim sipas konventave ndërkombëtare të anti-terrorizmit”, dhe bëri thirrje për ekstradimin e tyre.
Në dritën e këtyre zhvillimeve, Bashkimi Evropian duhet të rivlerësojë qasjen e tij ndaj Teheranit. BE duhet të miratojë një politikë më vendimtare që lidh çdo negociatë me veprime konkrete nga Irani, përfshirë ndalimin e ekzekutimeve. Anëtarët e BE -së duhet të mbyllin ambasadat që shërbejnë si fronte për spiunazh, dhe dëbimin e diplomatëve të përfshirë në aktivitete terroriste. Pa masa të tilla, Evropa rrezikon të mundësojë më tej ndikimin e rrezikshëm të Teheranit dhe të rrezikojë sigurinë e disidentëve politikë, si dhe qytetarët e saj brenda kufijve të saj.