Saturday, July 27, 2024

Pyesimi i obsesionit të Iranit: Rritja e Mekut si një lëvizje kombëtare

Më 25 Mars, faqja e internetit e shtetit Shohaday-E në Iran, e lidhur me Ministrinë e Inteligjencës dhe Sigurisë së Regjimit (MOIS), ribotoi një letër nga themeluesi i regjimit iranian, Ruhollah Khomeini, me Straktorin e tij të atëhershëm, Hossain-Ali Montazeri 35 vite më parë. Por pse?

Montazeri dikur përshëndeti si “Shpresa e Imamit [Khomeini] dhe Umma [njerëzit]” u hoq papritur nga detyra nga Khomeini, pas kundërshtimit të tij për masakrën e vitit 1988 të mbi 30,000 të burgosurve politikë. Shumica e viktimave të kësaj masakre e cila filloi të ndiqte fetva të Khomeini, ishin anëtarë dhe mbështetës të Organizatës së Iranit Mojahedin të Popullit (MEK).

Në letrën e tij drejtuar Montazeri, i ribotuar tani nga një uebfaqe e lidhur me MOIS, Khomeini shkroi, “Meqenëse është e qartë për mua që ju keni ndërmend të hiqni dorë nga kontrolli i vendit tonë, revolucioni ynë i dashur islamik dhe populli mysliman iranian në fraksione liberale, e cila përfundimisht do të çojë në marrjen e pushtetit nga Muxhahidët, ju nuk keni më të drejtë të më pasoni si udhëheqësi i ligjshëm i shtetit. Ju, në shumicën e letrave, fjalimeve dhe qëndrimeve tuaja, keni treguar se besoni se liberalët dhe Muxhahidët duhet të sundojnë këtë vend. ”

Në letrën e tij drejtuar Khomeini, Montazeri thirri masakrën, duke kërkuar ndalimin e menjëhershëm të tij. Në një takim me të ashtuquajturin “Komiteti i Vdekjes”, i ngarkuar nga Khomeini të kryejë gjenocidin, Montazeri tha, “Sipas mendimit tim, krimi më i madh i kryer nën Republikën Islame, që nga fillimi i revolucionit deri më tani, është kjo, është kjo krimi i kryer nga ju. Dhe ju do të gjykoheni nga historia. ”

“Vrasja është mënyra e gabuar për të rezistuar kundër një mendimi, një ide … ata kanë një mendim, një ide. Duke iu përgjigjur një procesi, një logjikë, madje edhe një logjikë e gabuar, me vrasje nuk do të zgjidhë asgjë. Do ta përkeqësojë, dhe do ta përhapë atë, “shtoi ai.

Gati dyzet vjet më pas, regjimi vrastar përdor furishëm çdo taktikë për të ngecur shpërndarjen e vizionit revolucionar të MEK i cili përbëhet nga: rrëzimi i regjimit dhe krijimi i një republikë laike, demokratike dhe jo-bërthamore.

Për dekada të tëra, regjimi i Iranit dhe mbështetësit e tij kanë kërkuar të shfajësojnë MEK, duke e pikturuar atë si një grup margjinal pa mbështetje brenda Iranit. Megjithatë, shtytja e vazhdueshme e Teheranit për të minuar dhe shkatërruar rezistencën iraniane kundërshton ashpër këtë gënjeshtër.

Në muajt e fundit, regjimi iranian nisi një gjykim farikal të 104 anëtarëve të MEK dhe koalicionit të tij mëmë, Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit (NCRI). Kjo tallje e drejtësisë shpaloset tre dekada pas ekzekutimeve masive brutale të Khomeini të mbështetësve dhe anëtarëve të MEK.

Gjatë katër dekadave të fundit, regjimi iranian ka kryer akte të shumta terroriste kundër rezistencës iraniane jashtë vendit, ndërsa mbi 120,000 dëshmorë kanë sakrifikuar jetën e tyre për kauzën e lirisë brenda Iranit.

Nga financimi dhe prodhimi i qindra filmave dhe dokumentarëve deri në botimin e më shumë se 600 librave, Teheran nuk ka kursyer asnjë shpenzim në përpjekjet e tij për të demonizuar MEK. Duke përdorur një rrjet të gjerë të “gazetarëve miqësorë” dhe mbështetëve në mediat perëndimore, regjimi ka vendosur burime të konsiderueshme për të dëmtuar imazhin e MEK.

Prandaj, këto veprime shkaktojnë një pyetje kritike: Pse regjimi iranian investon kohë dhe përpjekje kaq të gjerë kundër një “grupe” gjoja të parëndësishme? Pse faqja e internetit e Shohaday-e Iranit ndihet nevoja për të kujtuar forcat e regjimit për fatin e Montazeri dhe letrën e Khomeini për të?

Përgjigja qëndron brenda shoqërisë iraniane, ku avokimi i gjatë i MEK për ndryshimin e regjimit ka evoluar në një imperativ kombëtar.