Më 23 maj 2025, shoferët e kamionëve në Iran vazhduan një grevë kombëtare në ditën e saj të dytë, duke vënë në pah krizën e thellë ekonomike të vendit. E nisur më 19 maj në Bandar Abbas, një port kyç jugor, greva fitoi vrull deri më 22 maj, duke u përhapur në qytete si Asadabad, Isfahan, Tabriz, Shiraz dhe Kermanshah. E organizuar nga Unioni i Shoqatave të Shoferëve dhe Kamionëve të Iranit, kjo veprimtari proteston kundër çmimeve të larta të karburantit, pagave të ulëta, kuotave të reduktuara të naftës, sigurimeve të shtrenjta dhe tarifave të transportit që nuk mbulojnë kostot operative. Deklarata e unionit theksoi unitetin dhe vendosmërinë e tyre, duke paralajmëruar një grevë njëjavore nëse kërkesat e tyre nuk përmbushen. Videot tregojnë rrugë tranziti të zbrazëta dhe tubime të koordinuara të shoferëve, që pasqyrojnë organizim të fortë, por regjimi nuk ka reaguar, duke ushqyer më tej frustrimin në këtë sektor kritik.
May 22—Kermanshah, western Iran
Tanker drivers on strike, protesting high fuel prices and low income.#IranProtests pic.twitter.com/JDOkHsB6QN— People's Mojahedin Organization of Iran (PMOI/MEK) (@Mojahedineng) May 22, 2025
Ankesat e shoferëve të kamionëve pasqyrojnë pakënaqësinë e gjerë ekonomike. Më 22 maj, furrtarët në Sanandaj protestuan kundër tarifave të paqëndrueshme të shërbimeve, kostove në rritje të përbërësve dhe shërbimeve të pasigurta të energjisë elektrike dhe ujit. Një furrtar në Jakigour, provincë e Sistan dhe Baluchestan, dënoi ndërprerjet e paparalajmëruara të energjisë që dëmtojnë brumin, duke i quajtur “vjedhje” dhe duke kërkuar llogaridhënie për humbjet.
Këto protesta përkojnë me zemërimin publik për ndërprerjet e energjisë dhe mungesën e pagesës së subvencioneve të raportuara më 23 maj, duke nxjerrë në pah keqmenaxhimin ekonomik sistematik. Dështimi i regjimit për të ofruar rregullime të premtuara të tarifave dhe shërbime të besueshme përkeqëson vështirësitë e sektorëve thelbësorë si furrat dhe transporti.
May 22—Sanandaj, western Iran
Protest by bakers, highlighting their grievances over escalating costs and lack of government support.#IranProtestpic.twitter.com/U2jcDMf3yP— People's Mojahedin Organization of Iran (PMOI/MEK) (@Mojahedineng) May 22, 2025
Kjo nuk është hera e parë që ndodh një veprim i tillë; në pranverën e 2024-ës, shoferët e kamionëve hynë në grevë për shpërndarjen e kuotave të naftës dhe rritjet e pamjaftueshme të tarifave të transportit, me një protestë të dukshme që ndaloi autostradën Babayi të Teheranit. Përsëritja e këtyre çështjeve tregon paaftësinë e regjimit për të adresuar problemet e rrënjosura ekonomike. Greva aktuale po ndërpret zinxhirët e furnizimit jetik, me kamionët e heshtur që simbolizojnë si paralizën ekonomike ashtu edhe pakënaqësinë në rritje. Kërkesat e shoferëve—kuota të qëndrueshme të karburantit, paga të drejta dhe sigurime të përballueshme—mbeten pa përgjigje, duke ekspozuar indiferencën e regjimit ndaj vuajtjeve të punëtorëve.
Protestat shtrihen përtej shoferëve të kamionëve, duke reflektuar vështirësi të gjera. Furrtarët dhe bizneset e tjera të vogla përballen me sfida të ngjashme, nga shërbimet e pasigurta deri te kostot në rritje, që kërcënojnë qëndrueshmërinë e tyre dhe qasjen e publikut në produkte thelbësore si buka. Natyra e koordinuar e këtyre veprimeve, bashkë me mosveprimin e regjimit, nënvizon një krizë më të gjerë të qeverisjes. Ndërsa greva vazhdon, ajo shërben si një kujtesë e fuqishme e kalbëzimit ekonomik që po pllakos Iranin dhe vendosmërisë në rritje të popullit të tij për të kërkuar llogaridhënie dhe ndryshim. Rrugët e zbrazëta dhe protestat zëdhënëse sinjalizojnë një moment kritik, me potencialin për të destabilizuar më tej një ekonomi tashmë të dobët nëse regjimi nuk vepron.
